Some Streets Lead Nowhere - Matthew Ryan

I can’t tell you where I’ve been now, darling

There are hawks inside my head

And every smile and every good thing

Are picked at till they are dead

I love you was all she said

That’s all she said

From that old street

To that new house

To those beautiful hills

Inside your blouse

To the rain that kept falling

And those years off the rails

When we smiled like two sailors

With holes in our sails

When I’d turn to a coma

With a black hole in my chest

When a kiss was the cure

And I’d save my breath

When you’d walk to the bedroom

And I’d fall on the couch

If I wasted your beauty

I’ll ignite it somehow

'Cause a dream can be cruel

When it haunts you like this

With your eyes like a deer

And the words from your lips

What I’m trying to say is

I was afraid that you’d leave

So I slept with my failures

And I started to grieve

I started to grieve

I started to grieve

Ik kan je niet vertellen waar ik nu ben geweest, schat

Er zijn haviken in mijn hoofd

En elke glimlach en elk goed ding

Worden geplukt tot ze dood zijn

Ik hou van je was alles wat ze zei

Dat is alles wat ze zei

Van die oude straat

Naar dat nieuwe huis

Naar die prachtige heuvels

In je blouse

Naar de regen die maar bleef vallen

En die jaren van de rails

Toen we lachten als twee matrozen

Met gaten in onze zeilen

Wanneer ik in een coma zou raken

Met een zwart gat in mijn borst

Toen een kus de remedie was

En ik zou mijn adem bewaren

Wanneer je naar de slaapkamer zou lopen

En ik zou op de bank vallen

Als ik je schoonheid heb verspild

Ik zal het op de een of andere manier ontsteken

Omdat een droom wreed kan zijn

Als het je zo achtervolgt

Met je ogen als een hert

En de woorden van je lippen

Wat ik probeer te zeggen is:

Ik was bang dat je zou vertrekken

Dus ik sliep met mijn fouten

En ik begon te rouwen

Ik begon te rouwen

Ik begon te rouwen