Lights Of The Commodore Barry - Matthew Ryan

I saw the lights of the Commodore Barry

From the deck of the ghost of the flower street ferry

And I felt the shock of an atom bomb

When the tired old city of Chester

Was draped and dying in my arms

For a while I was lost under the weight of remembering

Of how the sun would warmthe projects some mornings

When the birds were falling like winter’s frozen rain

And I was all fingers numb holding a brown paper lunch

Twelve years old and already ashamed

Now soon I was floating over Highland Avenue

By my side was the Red Cross, the Pope and the President too

Yeah I had returned like I swore I would

To right some wrongs and sing my song

And share the luck that every man should

But when the fever broke and I awoke from the dream

I was passed out beside a jukebox siphoning gasoline

When my brother yanked me hard from the corner bar

And carried my drunk bones all the way home

draped and heavy in his arms

Ik zag de lichten van de Commodore Barry

Vanaf het dek van de geest van de bloemenstraatveerboot

En ik voelde de schok van een atoombom

Toen de vermoeide oude stad Chester

Was gedrapeerd en stervende in mijn armen

Een tijdje was ik verloren onder het gewicht van de herinnering

Van hoe de zon op sommige ochtenden projecten zou verwarmen

Toen de vogels vielen als de bevroren regen van de winter

En ik was helemaal verdoofd met een bruine papieren lunch

Twaalf jaar oud en nu al beschaamd

Nu zweefde ik al snel over Highland Avenue

Aan mijn zijde stonden ook het Rode Kruis, de paus en de president

Ja, ik was teruggekomen zoals ik had gezworen dat ik zou doen

Om wat fouten recht te zetten en mijn lied te zingen

En deel het geluk dat elke man zou moeten hebben

Maar toen de koorts brak en ik wakker werd uit de droom

Ik viel flauw naast een jukebox die benzine overhevelde

Toen mijn broer me hard uit de hoekbar rukte

En droeg mijn dronken botten de hele weg naar huis

gedrapeerd en zwaar in zijn armen