Dulce Et Decorum Est - Matthew Ryan

I’m riding on a train, well you know

Cute girl in an English hat

Why’d it have to rain like that?

And in pulling off her scarf I let go

It floated like a wounded bird

Her mouth the shape of Spanish words

Well, you know I think I can

Vanish with the evening rust

Join the ghost that haunted us

Well, you know I think I am

Heroic in a failing way

For some of us it goes that way

And in another place while I slept

Nothing gave and nothing changed

Every day was more the same

Once upon that hill we came to

We stretched and leaned and threw some chairs

The moonlight in your dark black hair

Well, you know I think I can

Vanish with the evening rust

Join the ghost that haunted us

Well, you know I think I am

Heroic in a failing way

For some of us it goes that way

Dulce et decorum est, my dear

It’s sweet it’s right, there’s nothing for you here here

When someone lets you down you free fall

To that bigger hand around your wrist

You’ll swear you never wanted this

Well, you know I think I can

Vanish with the evening rust

Join the ghost that haunted us

Well, you know I think I am

Heroic in a failing way

For some of us it goes that way

Dulce et decorum est, my dear

It’s sweet it’s right, there’s nothing for you here here

Now I’m pouring something cold down my throat

And I’m thinking about you and me

Once we had a drink or two or three

But those cold and autumn stars refused

We were swimming in that frozen lake

Our eyes the sound that sirens make

Ik zit in een trein, nou weet je wel

Leuk meisje met een Engelse hoed

Waarom moest het zo regenen?

En bij het aftrekken van haar sjaal liet ik los

Het zweefde als een gewonde vogel

Haar mond in de vorm van Spaanse woorden

Nou, je weet dat ik denk dat ik het kan

Verdwijn met de avondroest

Sluit je aan bij de geest die ons achtervolgde

Nou, je weet dat ik denk dat ik ben

Heroïsch op een falende manier

Voor sommigen van ons gaat het die kant op

En op een andere plaats terwijl ik sliep

Niets gaf en niets veranderde

Elke dag was meer hetzelfde

Eens op die heuvel kwamen we bij

We rekten en leunden en gooiden wat stoelen

Het maanlicht in je donkere zwarte haar

Nou, je weet dat ik denk dat ik het kan

Verdwijn met de avondroest

Sluit je aan bij de geest die ons achtervolgde

Nou, je weet dat ik denk dat ik ben

Heroïsch op een falende manier

Voor sommigen van ons gaat het die kant op

Dulce et decorum est, mijn liefste

Het is lief, het klopt, er is hier niets voor jou

Als iemand je in de steek laat, maak je een vrije val

Naar die grotere hand om je pols

Je zou zweren dat je dit nooit hebt gewild

Nou, je weet dat ik denk dat ik het kan

Verdwijn met de avondroest

Sluit je aan bij de geest die ons achtervolgde

Nou, je weet dat ik denk dat ik ben

Heroïsch op een falende manier

Voor sommigen van ons gaat het die kant op

Dulce et decorum est, mijn liefste

Het is lief, het klopt, er is hier niets voor jou

Nu giet ik iets kouds in mijn keel

En ik denk aan jou en mij

Eens hadden we een drankje of twee of drie

Maar die koude en herfststerren weigerden

We zwommen in dat bevroren meer

Onze ogen het geluid dat sirenes maken