Wisteria - Mat Kerekes

Oh, what a life for a lover

I was underneath it all as you stumbled

Tell me, where did you go?

And, oh, what an end to your summer

I was bandaging your bones

I carried on

Although I know you won’t

And, oh, you speak your words but you stutter

I find the cure in my heart — it’s stone — and in bathroom stalls

I figured you’d know

I was hiding, where were you?

Had something to lose

I was hiding, where were you?

Had nothing better to do

And, oh, how you love one another

Wishing for some kind of hope, is that what you want?

You always seem to know

And, oh, what’s it like to be under?

Yeah, I saw your face fold as you got to close

Slipping out of your clothes

I could never bare the thought

Spent all year on my bedroom floor

I’ve been walking someone to my car door

And, oh

And, oh, I loved you most in the summer

Now your body has been put to shame

That innocent face has gone to waste

Oh, wat een leven voor een minnaar

Ik zat eronder toen je struikelde

Vertel me, waar ging je heen?

En, oh, wat een einde van je zomer

Ik was je botten aan het verbinden

ik ging door

Hoewel ik weet dat je dat niet zult doen

En, oh, je spreekt je woorden, maar je stottert

Ik vind de remedie in mijn hart - het is van steen - en in badkamerstalletjes

Ik dacht dat je het wel zou weten

Ik verstopte me, waar was je?

Had iets te verliezen

Ik verstopte me, waar was je?

Had niets beters te doen

En, oh, wat houden jullie van elkaar

Een soort van hoop wensen, is dat wat je wilt?

Je lijkt het altijd te weten

En, oh, hoe is het om onder te zijn?

Ja, ik zag je gezicht vouwen toen je dichterbij moest komen

Uit je kleren glippen

Ik zou de gedachte nooit kunnen verdragen

Het hele jaar op mijn slaapkamervloer doorgebracht

Ik heb met iemand naar de deur van mijn auto gelopen

En, oh

En, oh, ik hield het meest van je in de zomer

Nu is je lichaam te schande gemaakt

Dat onschuldige gezicht is verloren gegaan