Мой рассудок - Маски? Долой!

Ты мне сказала — он банкир.

Из благородной он семьи.

Что папа в должности министра

Иностранных дел.

Что надо браться мне за ум,

И что желаешь ты уйти.

Но нет!

Постой!

Куда так быстро?

Расширятся зрачки

В порыве ревности —

Я тот, кого ты любила!

На шее пальцы рук,

В глазах немая боль!

В них свой рассудок

Хоронил я…

Я же просил не уходить!

Сказал, что всё готов простить,

И что забыла ты Про верность.

Но встретив твой

Небрежный взгляд

Ему отчасти был я рад —

Он подогрел

Слепую ревность!

В вечерних новостях

Лежит он на земле,

И тело снегом замело.

На фоне видно банк:

На пятом этаже

В окно вставляют

Новое стекло.

Найдут потом меня,

Я в кресле у окна

Уже собой кормлю ворону.

Расслаблена рука,

А рядом револьвер —

В нём не хватает

Одного патрона…

Je vertelde me dat hij een bankier is.

Hij komt uit een adellijke familie.

Die vader is een minister

Buitenlandse Zaken.

Waar moet ik rekening mee houden?

En dat je weg wilt.

Maar nee!

Wacht!

Waar zo snel?

Pupillen zullen verwijden

In een vlaag van jaloezie -

Ik ben degene van wie je hield!

Vingers in de nek,

Stille pijn in de ogen!

Ze hebben hun eigen gedachten

ik heb begraven...

Ik heb je gevraagd niet weg te gaan!

Hij zei dat hij klaar was om alles te vergeven,

En wat ben je vergeten over trouw.

Maar je hebt ontmoet

casual look

Ik was een beetje blij voor hem -

Hij warmde op

Blinde jaloezie!

Op het avondnieuws

Hij ligt op de grond

En het lichaam was bedekt met sneeuw.

Op de achtergrond is de bank zichtbaar:

Op de vijfde verdieping

Ingevoegd in het venster

Nieuw glas.

Ze zullen me later vinden

Ik zit in een fauteuil bij het raam

Ik ben de kraai al aan het voeren.

ontspannen hand,

En naast een revolver -

Het ontbreekt aan

Een patroon...