Over My Head - Martin Sexton

I’m looking out into the ocean

This boy in a boat that I am

Through the haze I can catch a glimpse

Of the damage that’s been done

Miles like minutes they pass as I row

And I count them in my head

Further and further I seem to go

From the home that I once made

I raise the anchor, raise these tired hands

And no direction and my pockets full of sand

I’m over my head

And the first few days of this journey

Friends and strangers came aboard my ship

Until the gifts of their passing

Crowded my quarters with gold

I’ve got no room for them anymore

For I fear I might go under

My anchor is tangled in weeds down below

As I heed the distant thunder calling me

Raise the question that’s in front of me

Clear as the sun I feel through the haze I’ll never see

I’m over my head on the crazy ocean

I’m over my head on the stormy sea

I’m over my head with a clear commotion

I’m over my head and it’s killing me

I’ll raise my bow to the winds that blow

Face the storm face to face as I know

She’s banging hard on my cabin door

So I face my fear face to face and what’s more

She’s in front of me, she’s in front of me

But then she’s gone for just awhile

And I’m crying

I’m over my head

Ik kijk uit in de oceaan

Deze jongen in een boot die ik ben

Door de nevel kan ik een glimp opvangen

Van de schade die is aangericht

Mijlen als minuten gaan voorbij terwijl ik roei

En ik tel ze in mijn hoofd

Verder en verder lijk ik te gaan

Van het huis dat ik ooit heb gemaakt

Ik hef het anker op, hef deze vermoeide handen op

En geen richting en mijn zakken vol zand

Ik ben boven mijn hoofd

En de eerste paar dagen van deze reis

Vrienden en vreemden kwamen aan boord van mijn schip

Tot de geschenken van hun overlijden

Mijn kwartier vol met goud

Ik heb geen ruimte meer voor ze

Want ik ben bang dat ik ten onder ga

Mijn anker zit beneden verstrikt in onkruid

Terwijl ik luister naar de verre donder die me roept

Stel de vraag die voor me ligt

Helder als de zon die ik voel door de nevel die ik nooit zal zien

Ik ben boven mijn hoofd op de gekke oceaan

Ik ben boven mijn hoofd op de stormachtige zee

Ik ben over mijn hoofd met een duidelijke commotie

Ik ben over mijn hoofd en het maakt me kapot

Ik zal mijn boog heffen voor de wind die waait

Ga de storm van aangezicht tot aangezicht tegemoet zoals ik weet

Ze bonkt hard op mijn cabinedeur

Dus ik confronteer mijn angst van aangezicht tot aangezicht en wat meer is

Ze staat voor me, ze staat voor me

Maar dan is ze even weg

En ik huil

Ik ben boven mijn hoofd