In The Journey - Martin Sexton

Met an old friend last night, had a cup of coffee

We talked about all the things that had been going on

We talked about the old days, we talked about the new days

We talked just about anything but what was really going on

After ten long minutes that slowly passed us by

The tension in the air I could cut it with a knife

Staring out the window and gazing at the menu

Suddenly he called my name and he looked me in the eye

He said, «I don’t know where I’m going and I don’t know where I’ve been.

And there’s one long road that I traveled just to see you again.

I said I don’t know where I’m going, I don’t know where I’ve been.

And it seems I got a little trouble and I need you my friend.»

And then he talked to me, he really talked to me

He said, «I've been thinking about all of my drinking.

About all those good things I’ve just let slip away.

First it was a good job and then it was the woman that I loved.

Then it was my car and all the material things.»

And suddenly tears welled up as he did surrender

He cried, «I finally lost the only thing I ever really had.»

He said, «I lost myself in the madness.»

And now I don’t know where I’m going, I don’t know where I’ve been

And it’s one long road that I traveled to see you again

No, I don’t know where I’m going, I don’t know where I’ve been

And it seems I got a little trouble and I need to talk to you again

Oh, it’s in the journey that we see there’s no destination

It’s in the journey that we find our true love

It’s in the journey that we learn we can do it alone, can do it alone

Still gotta dig deep down inside and lose my pride

Well we don’t know where we’re going

We don’t know just where we’ve been

We gotta dig deep down inside

Can’t do it alone

We gotta dig deep down inside

Gisteravond een oude vriend ontmoet, een kopje koffie gedronken

We spraken over alle dingen die er aan de hand waren

We hadden het over vroeger, we hadden het over de nieuwe tijd

We hadden het over van alles behalve wat er echt aan de hand was

Na tien lange minuten die langzaam aan ons voorbij gingen

De spanning in de lucht kon ik met een mes snijden

Uit het raam staren en naar het menu staren

Plots riep hij mijn naam en hij keek me in de ogen

Hij zei: «Ik weet niet waar ik heen ga en ik weet niet waar ik ben geweest.

En er is één lange weg die ik heb afgelegd om je weer te zien.

Ik zei dat ik niet weet waar ik heen ga, ik weet niet waar ik ben geweest.

En het lijkt erop dat ik wat problemen heb en ik heb je nodig, mijn vriend.»

En toen sprak hij met mij, hij praatte echt met mij

Hij zei: «Ik heb nagedacht over al mijn drinken.

Over al die goede dingen die ik zojuist heb laten glippen.

Eerst was het een goede baan en toen was het de vrouw van wie ik hield.

Toen was het mijn auto en alle materiële dingen.»

En plotseling welden de tranen op toen hij zich overgaf

Hij riep: "Ik ben eindelijk het enige kwijt dat ik ooit heb gehad."

Hij zei: "Ik verloor mezelf in de waanzin."

En nu weet ik niet waar ik heen ga, ik weet niet waar ik ben geweest

En het is een lange weg die ik heb afgelegd om je weer te zien

Nee, ik weet niet waar ik heen ga, ik weet niet waar ik ben geweest

En het lijkt erop dat ik een beetje problemen heb en ik moet weer met je praten

Oh, het is tijdens de reis dat we zien dat er geen bestemming is

Het is tijdens de reis dat we onze ware liefde vinden

Het is tijdens de reis dat we leren dat we het alleen kunnen, het alleen kunnen

Moet nog steeds diep van binnen graven en mijn trots verliezen

Nou, we weten niet waar we heen gaan

We weten niet waar we zijn geweest

We moeten diep van binnen graven

Kan het niet alleen

We moeten diep van binnen graven