Seis - Marta Gomez

Seis son los valles que hay que atravesar

Seis son los mares que hay que conquistar

Seis los recuerdos que me hacen llorar

Seis los secretos que te voy a contar

Seis son las flores que yo puedo ver

Seis tus sentidos al nacer mujer

Seis son los años que te he visto a tí

Sembrar los sueños cada atardecer

Seis los latidos de tu corazón

Seis las historias que te hacen reir

Y por esa risa vivo yo

Y si te canto hoy recordarás

Porque a partir de hoy empezarás

A tener mil recuerdos que contar

Seis, y empiezo a imaginar

Seis y te vuelvo a extrañar

Seis, y me pongo a pensar

Que seis tuve cuando empecé a recordar

Seis nuestras manos juntas al jugar

Seis las estrellas que puedo mirar

Seis son los besos que te voy a dar

Cada minuto que te vuelva a ver

Y cuando se me acabe esta canción

Entonces yo te invento otras seis más

Mientras me queden fuerzas pa’cantar

A tí te pertenecerá mi voz

Er zijn zes valleien die moeten worden doorkruist

Zes zijn de zeeën die veroverd moeten worden

Zes herinneringen die me aan het huilen maken

Zes geheimen die ik je ga vertellen

Er zijn zes bloemen die ik kan zien

Zes je zintuigen bij de geboorte vrouw

Zes zijn de jaren dat ik je heb gezien

Zaai elke avond dromen

Zes de slagen van je hart

Zes verhalen die je aan het lachen maken

En ik leef voor die lach

En als ik vandaag voor je zing, zul je het je herinneren

Want vanaf vandaag begin jij

Duizend herinneringen te vertellen hebben

Zes, en ik begin me voor te stellen

Zes en ik mis je weer

Zes, en ik begin te denken

Die zes die ik had toen ik me begon te herinneren

Zes onze handen samen tijdens het spelen

Zes de sterren waar ik naar kan kijken

Zes zijn de kussen die ik je ga geven

Elke minuut dat ik je weer zie

En als ik door dit nummer heen ben

Dan verzin ik er nog zes voor je

Zolang ik de kracht heb om te zingen

Mijn stem zal van jou zijn