Paula Ausente - Marta Gomez

De un invierno largo nació esta historia que hoy cuento

Entre algunos vivos y muertos

Como una ilusión paula fue creciendo

Sin saber que así nos engaña el tiempo

Al atardecer la encontré durmiendo

De tanto dormir se la llevó el viento

Coro:

Y se fue mi niña, se fue muy lejos

Y su sombra a mí me parece un eco

Y la sueño triste y tambien riendo

A mi me dejo su recuerdo

Paula era feliz, brillaba su mente

De tanto reir le llegó la muerte

Como una ilusión, paula fue creciendo

Sin saber que así

Nos engaña el tiempo

De una historia triste nació este invierno que hoy canto

Uit een lange winter is dit verhaal geboren dat ik vandaag vertel

Tussen sommige levenden en doden

Als een illusie groeide Paula

Zonder te weten dat dit is hoe de tijd ons bedriegt

In de schemering vond ik haar slapend

Van zoveel slaap nam de wind haar mee

Refrein:

En mijn meisje ging, ze ging heel ver

En zijn schaduw lijkt mij een echo

En ik droom van haar verdrietig en ook lachend

Hij liet me zijn geheugen na

Paula was blij, haar geest straalde

Van zoveel gelach kwam de dood

Als een illusie groeide Paula

zonder dat te weten dus

tijd bedriegt ons

Uit een triest verhaal werd deze winter geboren dat ik vandaag zing