La Flor - Marta Gomez

Quisiera ser media luna y de un suspiro irme pa’trás

Ser como una de esas nubes que sin pensarlo se echa a volar

Pero no soy más que una flor y siempre plantada me he de quedar

Esperando a un buen ventarrón que a otro jardín me lleve a pasear

Y que sople bien despacito y así me peina la cara

Y que venga bien cargadito de una lluviecita helada

Quisiera ser mariposa y en un momento al viento ceder

Ser como una de esas hojas que cada otoño se deja caer

Pero no soy más que una flor y este mismo cielo tengo que ver

Esperando a un buen ventarrón para otros lugares yo conocer

Y es que no soy más que una flor y este mismo cielo tengo que ver

Aunque a veces cuando hace sol de muchos colores me gusta ser

Y me gusta cuando anochece y la noche está estrellada

Y me gusta el sonidito de la lluviecita helada

Ik zou graag een halve maan willen zijn en met een zucht teruggaan

Als een van die wolken zijn die zonder erover na te denken begint te vliegen

Maar ik ben maar een bloem en altijd geplant, ik moet blijven

Wachten op een stevige storm die me meeneemt voor een wandeling naar een andere tuin

En laat hem langzaam blazen en zo kamt hij mijn gezicht

En laat het goed beladen komen met een beetje ijzige regen

Ik zou graag een vlinder zijn en in een oogwenk wijken voor de wind

Om als een van die bladeren te zijn die elke herfst valt

Maar ik ben maar een bloem en deze lucht moet ik zien

Wachten op een flinke storm voor andere plaatsen die ik ken

En het is dat ik niet meer ben dan een bloem en dezelfde lucht die ik moet zien

Hoewel ik soms graag ben als de zon veel kleuren heeft

En ik vind het leuk als het donker wordt en de nacht vol sterren is

En ik hou van het geluid van ijskoude regen