So Far From The Clyde - Mark Knopfler

They had a last supper

the day of the Beaching

She’s a dead ship sailing

— skeleton crew

The galley is empty

the stove pots are cooling

with what’s left of the stew

Her time is approaching

The captain moves over

The hangman steps in to do what he’s paid for

With the wind down the tide

she goes proud ahead steaming

and he drives her hard into the shore

so far from the Clyde

together we’d ride

we did ride

As if to a wave

from her bows to her rudder

bravely she rises

to meet with the land

Under their feet

they all feel her keel shatter

A shallow see washes their hands

Later the captain

shakes hands with the hangman

and climbs slowly down

to the oily wet ground

Goes bowed to the car

that has come here to take him

to the graveyard and back to the town

so far from the Clyde

together we’d ride

we did ride

They pull out her cables

and hack off her hatches

Too poor to be wasteful

with pity or time

They swarm on her carcass

with torches and axes

Like a whale on the bloody shoreline

Stripped of her pillars

her stays and her stantions

When there’s only her bones

on the wet, poison land

steel ropes will drag her with winches and engines

'til there’s only a stain on the sand

So far from the Clyde

together we’d ride

we did ride

So far from the Clyde

together we’d ride

we did ride

Ze hadden een laatste avondmaal

de dag van de Beaching

Ze is een dood schip dat vaart

— skeletbemanning

De kombuis is leeg

de kookpotten zijn aan het afkoelen

met wat er over is van de stoofpot

Haar tijd nadert

De kapitein schuift aan

De beul komt tussenbeide om te doen waarvoor hij is betaald

Met de wind tegen het tij

ze gaat trots door met stomen

en hij drijft haar hard de kust in

zo ver van de Clyde

samen zouden we rijden

we hebben gereden

Als naar een golf

van haar bogen tot haar roer

moedig staat ze op

om het land te ontmoeten

Onder hun voeten

ze voelen allemaal haar kiel breken

Een ondiepe zee wast hun handen

Later de kapitein

schudt de hand van de beul

en klimt langzaam naar beneden

naar de olieachtige natte grond

Gaat gebogen naar de auto

die hier is gekomen om hem mee te nemen

naar het kerkhof en terug naar de stad

zo ver van de Clyde

samen zouden we rijden

we hebben gereden

Ze trekken haar kabels eruit

en hak haar luiken af

Te arm om verspillend te zijn

met medelijden of tijd

Ze zwermen op haar karkas

met fakkels en bijlen

Als een walvis op de bloederige kustlijn

Ontdaan van haar pilaren

haar verblijven en haar standpunten

Als er alleen haar botten zijn

op het natte, giftige land

stalen touwen zullen haar slepen met lieren en motoren

tot er slechts een vlek op het zand zit

Zo ver van de Clyde

samen zouden we rijden

we hebben gereden

Zo ver van de Clyde

samen zouden we rijden

we hebben gereden