Floating Away - Mark Knopfler

It’s the weight I’m trying

To get inside the frame

I’ve been painting a fat man

He’s big and fat and heavy

As a man can be

But he’s been floating away, floating away

He’s been floating away from me

In the mirror my withering skin

Is a thorny pleasure

I stand unflinching

And I mark each crease and sting

My brush my wooden flail

My ancient thresher

As unforgiving time flays everything

It’s the truth I’m trying

To get inside the frame

Now I’m painting myself naked

But I need a pair of boots

About as heavy as boots can be

Or I’d be floating away, floating away

I’d be floating away from me

And every thorn sends thistledown

Drifting all around

And floating away, floating away

Floating away from me

Het is het gewicht dat ik probeer

Om binnen het kader te komen

Ik heb een dikke man geschilderd

Hij is groot en dik en zwaar

Zoals een man kan zijn

Maar hij zweefde weg, zweefde weg

Hij zweeft van me weg

In de spiegel mijn verwelkende huid

Is een netelig genoegen

Ik blijf onwankelbaar

En ik markeer elke vouw en steek

Mijn borstel mijn houten dorsvlegel

Mijn oude dorsmachine

Omdat meedogenloze tijd alles vernietigt

Het is de waarheid die ik probeer

Om binnen het kader te komen

Nu schilder ik mezelf naakt

Maar ik heb een paar laarzen nodig

Ongeveer zo zwaar als laarzen kunnen zijn

Of ik zou wegdrijven, wegdrijven

Ik zou van me wegdrijven

En elke doorn zendt distel naar beneden

Overal rondzweven

En wegdrijven, wegdrijven

Zwevend van mij weg