Laughs And Jokes And Drinks And Smokes - Mark Knopfler

Laughs and jokes

And drinks and smokes

And no lights on the stairs

We were young, so young

And always broke

Not that we ever cared

Not that we ever cared

Well, the holes in the walls

Were such a lot

Welcome to London town

But when you’re new to it all

And you think you’re hot

You’re not planning on hanging around

People would go on their different ways

I left to start a band

A note came through the letter box

In your childlike hand

Oh, laughs and jokes

And drinks and smokes

And no lights on the stairs

We were young, so young

And always broke

Not that we ever cared

Not that we ever cared

One day I rode to where you were

The doorbell jangled a note

They buzzed me in

I climbed the stairs

In my boots and leather coat

There’s an old brass

Standing there at the top

Without her witch’s broom

It almost seemed like a knocking shop

When the girls came out of their rooms

And they all stood around

And stared at me Two brunettes and a blonde

Then the old brass shrugged and said

We don’t know where she’s gone

Later on I picked up the ball

And I took off down the line

I suppose by then I’d realised

You’d run into hard times

Oh, laughs and jokes

And drinks and smokes

And no lights on the stairs

We were young, so young

And always broke

Not that we ever cared

Not that we ever cared

Lachen en grappen

En drinken en roken

En geen lichten op de trap

We waren jong, zo jong

En altijd brak

Niet dat het ons ooit iets kon schelen

Niet dat het ons ooit iets kon schelen

Nou, de gaten in de muren

Waren er zo veel?

Welkom in de stad Londen

Maar als alles nieuw voor je is

En jij denkt dat je hot bent

Je bent niet van plan om rond te hangen

Mensen zouden hun eigen weg gaan

Ik ging weg om een ​​band te beginnen

Er kwam een ​​briefje door de brievenbus

In je kinderlijke hand

Oh, lacht en grappen

En drinken en roken

En geen lichten op de trap

We waren jong, zo jong

En altijd brak

Niet dat het ons ooit iets kon schelen

Niet dat het ons ooit iets kon schelen

Op een dag reed ik naar waar je was

De deurbel rinkelde een briefje

Ze zoemden me binnen

Ik beklom de trap

In mijn laarzen en leren jas

Er is een oud koper

Daar aan de top staan

Zonder haar heksenbezem

Het leek bijna een kloppende winkel

Toen de meisjes uit hun kamers kwamen

En ze stonden er allemaal bij

En staarde me aan Twee brunettes en een blonde

Toen haalde het oude koper zijn schouders op en zei:

We weten niet waar ze heen is

Later pakte ik de bal op

En ik vertrok langs de lijn

Ik veronderstel dat ik me toen realiseerde

Je zou in moeilijke tijden terecht komen

Oh, lacht en grappen

En drinken en roken

En geen lichten op de trap

We waren jong, zo jong

En altijd brak

Niet dat het ons ooit iets kon schelen

Niet dat het ons ooit iets kon schelen