Vielas De Alfama - Mariza

Horas mortas, noite escura

Uma guitarra a trinar

Uma mulher a cantar

O seu fado de amargura

E através da vidraça

Enegrecida e quebrada

A sua voz magoada

Entristece quem lá passa

Refrão:

Vielas de Alfama

Ruas de Lisboa antiga

Não há fado que não diga

Coisas do vosso passado

Vielas de Alfama

Beijadas pelo luar

Quem me dera lá morar

Pra viver junto do fado

A lua às vezes desperta

E apanha desprevenidas

Duas bocas muito unidas

Numa porta entreaberta

Então a lua corada

Ciente da sua culpa

Como quem pede desculpa

Esconde-se envergonhada

Refrão

Dode uren, donkere nacht

Een gitaar om te zingen

Een vrouw die zingt

Uw lot van bitterheid

En door het glas

Zwart en gebroken

Je gekwetste stem

Het bedroefd degenen die daar passeren

Refrein:

Steegjes van Alfama

Straten van het oude Lissabon

Er is geen fado die niet zegt

Dingen uit je verleden

Steegjes van Alfama

gekust door het maanlicht

Ik wou dat ik daar woonde

Samenwonen met Fado

De maan wordt soms wakker

En overrompeld

Twee zeer nauwe monden

In een halfopen deur

Dus de gekleurde maan

Bewust van je schuld

zoals wie verontschuldigt zich

verstoppen in schaamte

Refrein