Por Tanto Te Amar - Mariza

Tentei-te falar do sol que sempre nasce

Do tempo que correr faz com que a dor passe

Mas nada nos teus olhos brilha

Sobre este mundo e as suas maravilhas

Tentei-te falar da água das fontes

Deste verde prado e do cume dos montes

Mas nada no teu corpo acorda

O mundo tem-te numa corda

Tu queres-te soltar como os navios

Para uma viagem sem regresso

Falas-me da dor dos dias frios

E do amor que te ardeu o avesso

Tu queres-te soltar com os navios

Com um adeus e nada a acrescentar

Dos meus olhos correm mil rios

Mas deixo-te ir por tanto te amar

Tentei-te falar da neve nas colinas

Do amor que ao chegar faz sorrir as meninas

Mas nada no teu peito pede

O mundo matou-te de sede

Tentei-te falar das flores lá das ribeiras

Dos versos dos cantores e do calor das fogueiras

Mas nada te devolve o norte

A vida entregou-te a morte

Tu queres-te soltar como os navios

Para uma viagem sem regresso

Falas-me da dor dos dias frios

E do amor que te ardeu o avesso

Tu queres-te soltar com os navios

Com um adeus e nada a acrescentar

Dos meus olhos correm mil rios

Mas deixo-te ir por tanto te amar

Para uma viagem sem regresso

Falas-me da dor dos dias frios

E do amor que te ardeu o avesso

Tu queres-te soltar com os navios

Com um adeus e nada a acrescentar

Dos meus olhos correm mil rios

Mas deixo-te ir por tanto te amar

Ik probeerde je te vertellen over de zon die altijd opkomt

Vanaf het moment dat hardlopen de pijn doet verdwijnen

Maar niets in je ogen schijnt

Over deze wereld en haar wonderen

Ik heb geprobeerd je te vertellen over bronwater

Vanaf deze groene weide en vanaf de top van de bergen

Maar niets in je lichaam maakt je wakker

De wereld heeft je aan een touwtje

Je wilt loslaten zoals de schepen

Voor een reis zonder terugkeer

Je vertelt me ​​over de pijn van koude dagen

En van de liefde die je ondersteboven verbrandde

Wil je los met de schepen

Met tot ziens en niets toe te voegen

Duizend rivieren stromen uit mijn ogen

Maar ik liet je gaan omdat ik zoveel van je hou

Ik probeerde je te vertellen over de sneeuw in de heuvels

Van de liefde die de meisjes laat glimlachen als het aankomt

Maar niets in je borst vraagt

De wereld heeft je vermoord met dorst

Ik heb geprobeerd je te vertellen over de bloemen bij de beekjes

Van de verzen van de zangers en de hitte van de vuren

Maar niets geeft je het noorden terug

Het leven gaf je de dood

Je wilt loslaten zoals de schepen

Voor een reis zonder terugkeer

Je vertelt me ​​over de pijn van koude dagen

En van de liefde die je ondersteboven verbrandde

Wil je los met de schepen

Met tot ziens en niets toe te voegen

Duizend rivieren stromen uit mijn ogen

Maar ik liet je gaan omdat ik zoveel van je hou

Voor een reis zonder terugkeer

Je vertelt me ​​over de pijn van koude dagen

En van de liefde die je ondersteboven verbrandde

Wil je los met de schepen

Met tot ziens en niets toe te voegen

Duizend rivieren stromen uit mijn ogen

Maar ik liet je gaan omdat ik zoveel van je hou