Abandono - Mário Laginha, Camané

Por teu livre pensamento

Foram-te longe encerrar

Tão longe que o meu lamento

Não te consegue alcançar

E apenas ouves o vento

E apenas ouves o mar

Levaram-te a meio da noite

A treva tudo cobria

Foi de noite numa noite

De todas a mais sombria

Foi de noite, foi de noite

E nunca mais se fez dia

Ai!

Dessa noite o veneno

Persiste em me envenenar

Oiço apenas o silêncio

Que ficou em teu lugar

E ao menos ouves o vento

E ao menos ouves o mar

door je vrije gedachte

Ze gingen ver om te sluiten

Zo ver weg dat ik er spijt van heb

Ik kan je niet bereiken

En je hoort alleen de wind

En je hoort alleen de zee

Ze namen je midden in de nacht mee

De duisternis bedekte alles

Het was nacht op een nacht

Van alle donkerste

Het was nacht, het was nacht

En er was nooit meer een dag

Daar!

Die nacht het gif

Blijft mij vergiftigen

Ik hoor alleen stilte

Dat bleef op jouw plaats

En je hoort tenminste de wind

En je hoort tenminste de zee