Il Lato Oscuro - Marina Rei

Pensavi di avermi intimidito a tal punto

Da non poter più camminare

Pensavi saresti stato l’ultimo padrone, il mio padrone

Pensavi che ate rivolgessi la mia ultima preghiera

Pensavi che il solo modo per sopravvivere

Ed espiare le proprie colpe

Fosse quello di inginocchiarsi

Di fronte a te ogni volta che ne avevi voglia

Pensavi saresti stato il primo e l’ultimo a darmi da mangiare

Pensavi avresti continuato ancora a lungo ad ordinarmi cosa fare

Pensavi che il tuo ego, colpito e ferito, non versasse sangue

Eccoti le miei scuse

Eccoti le miei scuse

Scusami per averti impreziosito

Scusami per verti reso migliore

Scusami per aver giurato

Eterna fedeltà al tuo lurido impero

Je dacht dat je me zo geïntimideerd had

Van niet meer kunnen lopen

Je dacht dat je de laatste meester zou zijn, mijn meester

Je dacht dat ik mijn laatste gebed deed

Je dacht dat de enige manier om te overleven

En verzoening voor hun zonden

Was het om te knielen

Voor je neus wanneer je maar wilt

Je dacht dat je de eerste en de laatste zou zijn die me te eten gaf

Je dacht dat je nog lang door zou zijn gegaan om me te bevelen wat ik moest doen

Je dacht dat je ego, geraakt en gekwetst, geen bloed vergiet

Hier zijn mijn excuses

Hier zijn mijn excuses

Sorry voor het verfraaien van je

Sorry dat ik je beter heb gemaakt

Sorry voor het vloeken

Eeuwige loyaliteit aan je smerige rijk