Ya no más - Maria Toledo

Por más que abro los ojos

no te reconozco.

Por más que abro la mano

mo te me sostiene

Hay un hueco

un asiento vacío

una madrugada

que empuja con la prisa

de ver cada manana

Por más que voy quemado la rutina

enganando las esquinas

para volverte a encontrar

Por más que me abandono al desafío

ahora en tu cuerpo dormido

el que ya no aguantas más.

Ya no se

cómo puedo no ver o tenerte en mi mente

no me controlo las ganas de verte

ya no más ya no más ya no más

Ya no se

cómo puedo no ver o tenerte en mi mente

no me controlo las ganas de verte

ya no más ya no más ya no más

No más interrupciones esta noche

que la sorpresa tal vez llegue manana

Ya no habrá victorias ni ninos ni casa

tan sólo las ganas de quedarte de otra forma en la cama

Por más que me sonrías a lo lejos

se rompieron los espejos

no se conformaban.

Por más que nos hacíamos los fuertes

en el fondo tú el valiente

que nos animaba

Ya no se

cómo puedo no ver o tenerte en mi mente

no me controlo las ganas de verte

ya no más ya no más ya no más

Ya no se

cómo puedo no ver o tenerte en mi mente

no me controlo las ganas de verte

ya no más ya no más ya no más

Zoveel als ik mijn ogen open

ik herken je niet

Hoe vaak ik mijn hand ook open

hou me vast

er is een kloof

een lege stoel

een ochtend

die met haast duwt

om elke ochtend te zien

Hoezeer ik de routine ook heb opgebrand

bochten maken

om je weer te vinden

Hoezeer ik me ook overgeef aan de uitdaging

nu in je slapende lichaam

degene die je niet meer aan kunt.

ik weet het niet meer

hoe kan ik je niet zien of in mijn gedachten hebben?

Ik kan mijn verlangen om je te zien niet beheersen

niet meer niet meer niet meer

ik weet het niet meer

hoe kan ik je niet zien of in mijn gedachten hebben?

Ik kan mijn verlangen om je te zien niet beheersen

niet meer niet meer niet meer

Geen onderbrekingen meer vanavond

dat de verrassing morgen kan komen

Er zullen geen overwinningen meer zijn, noch kinderen, noch huis

alleen de wens om anders in bed te blijven

Zoveel als je van een afstand naar me lacht

de spiegels waren kapot

ze waren niet tevreden.

Hoe sterk we ook speelden

diep van binnen ben jij de dappere

dat moedigde ons aan

ik weet het niet meer

hoe kan ik je niet zien of in mijn gedachten hebben?

Ik kan mijn verlangen om je te zien niet beheersen

niet meer niet meer niet meer

ik weet het niet meer

hoe kan ik je niet zien of in mijn gedachten hebben?

Ik kan mijn verlangen om je te zien niet beheersen

niet meer niet meer niet meer