María la portuguesa - Maria Toledo

En las noches de luna y clavel

De Ayamonte hasta Villareal

Sin rumbo por el rio

Entre suspiros

Una canción viene y va

Que la canta María

Al querer de un andaluz

María es la alegría

Y es la agonía

Que tiene el sur

Que conoció a ese hombre en una noche

De vino verde y calor

Y entre palmas y fandangos

La fue enredando

Le trastornó el corazón

Y en las playas de isla

Se perdieron los dos

Donde rompen las olas

Besó su boca

Y se entregó

Ay, María la portuguesa

Desde Ayamonte hasta Faro

Se oye este fado por las tabernas

Donde bebe viño amargo

Porque canta con tristeza

Porque esos ojos cerrados

Por un amor desgraciado

Por eso canta

Ay, por eso pena

Dicen que fue el te quiero de un marinero

Razón de su padecer

Que en una noche en los barcos

De contrabando

P’al langostino se fue

Y en las sombras del rio

Un disparo sonó

Y de aquel sufrimiento

Nació el lamento

De esta canción

Ay, María la portuguesa

Desde Ayamonte hasta Faro

Se oye este fado por las tabernas

Donde bebe viño amargo

Porque canta con tristeza

Porque esos ojos cerrados

Por un amor desgraciado

Por eso canta

Ay, por eso pena

¡Fado!

que me faltan sus ojos

¡Fado!

porque me falta su boca

¡Fado!

porque se fue por el rio

¡Fado!

porque se fue con la sombra

Ay, ¡Fado!

que me faltan sus ojos

¡Fado!

porque me falta su boca

¡Fado!

porque se fue por el rio

¡Fado!

porque se fue con la sombra

Y parece que tú andas diciendo

Que no, andas diciendo

Aquí tienes mi canción

Y tu mirada no se me clava

Porque tú no tienes savia

Pa ponerle…

Ay, ay, ay, ay, ay

In de nachten van maan en anjer

Van Ayamonte naar Villareal

doelloos de rivier af

tussen de zuchten door

Een liedje komt en gaat

Dat Maria zingt

Naar de wil van een Andalusiër

Maria is vreugde

En het is de pijn

Wat heeft het zuiden?

Dat ze die man in één nacht ontmoette

Van groene wijn en warmte

En tussen palmen en fandango's

Het bracht haar in de war

Hij maakte zijn hart van streek

En op de stranden van het eiland

beide waren verloren

waar de golven breken

kuste haar mond

en hij gaf zichzelf

Oh, Maria de Portugees

Van Ayamonte naar Faro

Deze fado is te horen in de tavernes

waar hij bittere wijn drinkt

omdat hij treurig zingt

Waarom die gesloten ogen

voor een ongelukkige liefde

daarom zingt hij

Oh, sorry voor dat

Ze zeggen dat het de "Ik hou van jou" van een zeeman was

Reden voor je lijden

Dat in een nacht op de boten

gesmokkeld

p'al garnaal links

En in de schaduw van de rivier

er klonk een schot

En van dat lijden

klaagzang was geboren

van dit lied

Oh, Maria de Portugees

Van Ayamonte naar Faro

Deze fado is te horen in de tavernes

waar hij bittere wijn drinkt

omdat hij treurig zingt

Waarom die gesloten ogen

voor een ongelukkige liefde

daarom zingt hij

Oh, sorry voor dat

Fado!

dat ik zijn ogen mis

Fado!

omdat ik haar mond mis

Fado!

omdat hij bij de rivier ging

Fado!

omdat hij vertrok met de schaduw

Oh Fado!

dat ik zijn ogen mis

Fado!

omdat ik haar mond mis

Fado!

omdat hij bij de rivier ging

Fado!

omdat hij vertrok met de schaduw

En het lijkt erop dat je zegt:

nee, je zegt

hier is mijn lied

En je blik raakt me niet

omdat je geen sap hebt

Om te zetten…

Oh Oh oh oh oh