La donna cannone - Marco Carta

Mettero questo mio enorme cuore tra le stelle un giorno, giuro che lo far?

oltre l’azzurro della tenda nell’azzurro io voler?

quando la donna cannone d’oro e d’argento diventer?

senza passare per la stazione l’ultimo treno prender?.

In faccia ai maligni e ai superbi il mio nome scintiller?

dalle porte della notte il giorno si bloccher?

un applauso del pubblico pagante lo sottolineer?

e dalla bocca del cannone una canzone salir?.

E con le mani amore e per le mani ti prender?

e senza dire parole nel tuo cuore ti porter?

e non avr?

paura se non sar?

bella come dici tu ma voleremo in cielo in carne e ossa, non torneremo pi?

e senza fame e senza sete

e senza ali e senza rete, voleremo via.

Cos?

la donna cannone, quell’enorme mistero, vol?

tutta sola verso il cielo nero nero s’incammin?

tutti chiusero gli occhi nell’attimo esatto in cui spar?

altri giurarono e spergiurarono che non erano mai stati l?.

E con le mani amore e per le mani ti prender?

e senza dire parole nel tuo cuore ti porter?

e non avr?

paura se non sar?

bella come dici tu ma voleremo in cielo in carne e ossa, non torneremo pi?

e senza fame e senza sete

e senza ali e senza rete, voleremo via

Op een dag zetten ze dit enorme hart van mij in de sterren, ik zweer het je?

voorbij het blauw van het gordijn in het blauw dat ik wil?

wanneer wordt de vrouw een kanon van goud en zilver?

zonder door het station te gaan, zal de laatste trein je brengen.

In het aangezicht van de goddelozen en de trotsen, schittert mijn naam?

van de poorten van de nacht zal de dag stoppen?

een applaus van het betalende publiek zal het onderstrepen?

en uit de mond van het kanon zal een lied opstijgen.

En met mijn handen, liefde en met mijn handen zal ik je nemen?

en zonder een woord in je hart te zeggen, zal ik je dragen?

en niet zal hebben?

angst als het niet zo zal zijn?

mooi zoals je zegt maar we zullen in de lucht vliegen in vlees en bloed, we zullen niet meer terugkeren?

en zonder honger en zonder dorst

en zonder vleugels en zonder net zullen we wegvliegen.

Wat?

de kanonvrouw, dat enorme mysterie, vol?

helemaal alleen in de richting van de zwarte zwarte lucht ging ze op weg?

iedereen zijn ogen sloot op het moment dat hij verdween?

anderen zwoeren en meineedden dat ze er nooit waren geweest.

En met mijn handen, liefde en met mijn handen zal ik je nemen?

en zonder een woord in je hart te zeggen, zal ik je dragen?

en niet zal hebben?

angst als het niet zo zal zijn?

mooi zoals je zegt maar we zullen in de lucht vliegen in vlees en bloed, we zullen niet meer terugkeren?

en zonder honger en zonder dorst

en zonder vleugels en zonder net zullen we wegvliegen