Motyle - Marcelina

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Bo był płatkiem śniegu białym

Przemarzłam, bo skończył się ciepły sen

I zawiązał na oczach mych szal

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici swej

Czuję je wiem, że jest gdzieś blisko

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Przyśnił się

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

Płatek na mej dłoni roztopił się

I zamienił się w kroplę lodu

A we włosach śnieg

Zimny na skórze szron

Już zamarzam

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici Twej

Czuję je, ja wiem, że jest gdzieś blisko

Jak motyl swój skarb

W skrzydłach

Ja pod rzęsami

Chowam Cię

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

De vlinder op mijn lippen ging zitten en verdween

Omdat ... hij een witte sneeuwvlok was

Ik bevroor omdat een warme slaap eindigde

En hij bond een sjaal voor mijn ogen

Maar het leidt me al

Warmte langs de draad

Ik voel het, ik weet dat het ergens dichtbij is

De vlinder op mijn lippen ging zitten en verdween

hij droomde

Omdat mijn elke ademhaling

Als een vlinder in je mond

Als het koud is in de buurt

Je warmte trekt me aan

Het blaadje op mijn hand smolt

En veranderde in een druppel ijs

En sneeuw in je haar

Koude vorst op de huid

Ik heb het al ijskoud

Maar het leidt me al

Warmte op je draad

Ik voel het, ik weet dat het ergens dichtbij is

Als een vlinder zijn schat

In de vleugels

Ik onder de wimpers

Ik verberg je

Omdat mijn elke ademhaling

Als een vlinder in je mond

Als het koud is in de buurt

Je warmte trekt me aan