Miły mój - Marcelina

Lato kończy się już niebezpiecznie

Pola zakrywa mgła i zaraz pęknie

Czar wesołych much

Domy zasną, zamkną okiennice

Smętnych firan taniec i źrenice

Psów tulących się

Wtedy przytul jak umiesz najmocniej

Wtedy właśnie całuj moje włosy

Kruchy jest mój sen

I powiedz, że zostaniesz całą zimę

I nie puszczaj kiedy się wyślizgnę

Kruchy jest ten lód

Lato takie łatwe jest

Jesień czasem piękna też

Zima, zima niech nas sprawdzi-i

A wiosną razem zbudźmy się

Przytulam cię, jak drzewo, które leczy

Cicho proszę, byś mnie nie kaleczył

Już, miły mój

A twoje ciepłe ramię, twoja pierś i serce

Są jak dla mnie wykrojone miejsce

Chcę tu schować się

Obym nie była jak zwykła bateria

Obyś ty mnie tylko nie wyczerpał

Bądź normalnie

Wiosna, wiosną miło jest

Lato takie piękne też

Jesień, ona nas tak sprawdzi

A zimą zaśnij obok mnie

De zomer loopt op een gevaarlijk einde

De velden zijn bedekt met mist en het staat op het punt te barsten

Charme van vrolijke vliegen

De huizen zullen in slaap vallen, de luiken zullen sluiten

De melancholische gordijnen dansen en de leerlingen

Honden knuffelen

Knuffel dan zo hard als je kunt

Kus dan mijn haar

Breekbaar is mijn droom

En zeg dat je de hele winter blijft

En laat niet los als ik wegglijd

Dit ijs is bros

De zomer is zo makkelijk

De herfst is ook mooi

Winter, laat de winter ons op de proef stellen

En laten we in de lente samen wakker worden

Ik omhels je als een boom die geneest

Doe me alsjeblieft geen pijn

Al, mijn liefste

En je warme schouder, je borst en hart

Ze zijn als een uitgesneden plek voor mij

Ik wil me hier verstoppen

Ik wou dat het niet zoals een gewone batterij was

Als je me maar niet uitputte

Normaal zijn

Lente, lente is fijn

De zomer is ook zo mooi

Herfst, ze zal ons zo op de proef stellen

En in de winter, slaap naast me