Schachmatt - Marathonmann

Glas zerschneidet Fleisch

Verlust und Trauer

Sekunden entscheiden

Der Schrei an dieser Mauer

Er verhallt, verwandelt sich in Hilflosigkeit

Eine Lähmung gefolgt von es tut mir leid!

Geht es dir gut?

Ja mir geht‘s prächtig!

Schön, dass ich hier bin, bin nur übernächtigt

Muss nur mal raus, den Kopf freibekommen

Es ist so laut hier drin, wer hat die Schlüssel mitgenommen?

Wie sind die Regeln und wer hat die Kontrolle?

Wer macht die Auswahl und wer spielt eine Rolle?

Wen es trifft?

Wer das hier fühlen soll?

Wen es trifft, is das nicht grauenvoll?

Das sind die Fragen, zu denen es keine Antworten gibt

Die Dinge, die bleiben, wenn man Steine verschiebt

Das sind die Regeln, stehen auf einem Blatt

König schlägt Bauer, jetzt heißt‘s Schachmatt

Haut wird verbrannt

Wer kippt Benzin in das Feuer?

Namen genannt?

Wer hat die Hände am Steuer?

Ist das Schicksal oder nur ein Versehen?

Dieses Schema kann keiner verstehen

Freust du dich?

Und bist du zufrieden?

Bereust du es nicht?

Was ist dir geblieben?

Ein Sack voller Scherben und Steinen

Zu schwer ihn zu tragen

Da liegt was im Magen

Abwarten

Du sagst, das wird schon werden

Lass mal so tun als ob

Lass mal drüber wegsehen

Wir gehen weiter und weiter und weiter

Und weiter und weiter

Wollen nur einmal das Meer sehen

Wo ist der Traum vom Träumen geblieben?

Heut schon das Salz in die Wunde gerieben?

Alles, was du weißt

Verlust und Trauer

Die Narben, sie bleiben

Das Weiß wird immer grauer

Es erscheint und bringt dir die Sprachlosigkeit

Nicht mal ein leises, es tut mir leid

Konzentrier dich mein Prinz

Mach die Augen zu, dann werden die Monster verschwinden

In deinem Schrank, sie wollen dir nichts tun

Glaub nicht an sie, dann werden sie ruhen

Mach das Licht an mein Kind, mach das Licht an

Glas snijdt vlees

verlies en verdriet

seconden beslissen

De schreeuw tegen deze muur

Het sterft weg, verandert in hulpeloosheid

Een verlamming gevolgd door het spijt me!

Alles goed met je?

Ja ik ben in orde!

Ik ben blij dat ik hier ben, ik heb alleen maar wazige ogen

Ik moet gewoon naar buiten en mijn hoofd leegmaken

Het is hier zo lawaaierig, wie nam de sleutels?

Wat zijn de regels en wie heeft de touwtjes in handen?

Wie maakt de selectie en wie speelt een rol?

Wie raakt het?

Wie zou dit moeten voelen?

Wie het ook raakt, is dat niet verschrikkelijk?

Dit zijn de vragen waarop geen antwoorden zijn

De dingen die overblijven als je stenen verplaatst

Dat zijn de regels, geschreven op een stuk papier

Koning neemt pion, nu is het schaakmat

huid is verbrand

Wie zet er benzine op het vuur?

genaamd?

Wie heeft de handen aan het stuur?

Is dit lot of gewoon een ongeluk?

Niemand kan dit schema begrijpen

Ben je blij?

En ben je tevreden?

Heb je er geen spijt van?

Wat heb je nog over?

Een zak vol scherven en stenen

Te zwaar om te dragen

Er zit iets in de maag

Wacht

Je zegt dat het goed komt

Laten we doen alsof

Laten we wegkijken

We gaan maar door en door en door

Enzovoort

Ik wil gewoon de zee zien

Waar is de droom van dromen gebleven?

Vandaag al het zout in de wond gewreven?

Alles wat je weet

verlies en verdriet

De littekens blijven

Het wit wordt steeds grijzer

Het verschijnt en brengt je sprakeloosheid

Niet eens een beetje, het spijt me

Concentreer mijn prins

Sluit je ogen, dan zullen de monsters verdwijnen

In je kast willen ze je geen pijn doen

Geloof er niet in, dan zullen ze rusten

Doe het licht aan, mijn kind, doe het licht aan