Toutes choses (2014) - Manset, Raphael

Et toutes choses se défont

Comme le plâtre des plafonds

Comme le vin du carafon

Quand il devient couleur de sang

Comme le vin s'épaississant

Et que la plaie reste sans fond

Et que personne ne répond

Et que personne ne répond

Que toute choses se défont

Comme le plâtre des maisons

Que toute chose est sans raison

De toutes choses on voit le fond

Dans les clous disparaissons

Comme essuyé par un torchon

Comme balayé d’un typhon

Sur le rivage éblouissant

Quand il devient couleur de sang

Sur le rivage où nous serons

Avec nos semelles de plomb

Comme le scaphandrier descend

Sur le rivage éblouissant

Où vient la nuit s'épaississant

Et toutes choses se défont

Comme le plâtre des plafonds

Comme le vin du carafon

Quand il devient couleur de cendre

Et qu’on voit le niveau descendre

Et que la plaie reste sans fond

Et que personne ne répond

Et que personne ne répond

Que toutes choses finiront

Après le pain blanc, le pain rassis

Et toutes choses sont ainsi

En alle dingen worden ongedaan gemaakt

Zoals het pleisterwerk van de plafonds

Als wijn uit de karaf

Wanneer het de kleur van bloed verandert

Zoals wijnverdikking

En de wond blijft bodemloos

En niemand antwoordt

En niemand antwoordt

Laat alle dingen ongedaan worden gemaakt

Zoals het pleisterwerk van huizen

Dat alles zonder reden is

Van alle dingen zien we de bodem

Laten we in de nagels verdwijnen

Als afgeveegd door een doek

Als weggevaagd door een tyfoon

Aan de oogverblindende kust

Wanneer het de kleur van bloed verandert

Aan de kust waar we zullen zijn

Met onze loden zolen

Terwijl de duiker afdaalt

Aan de oogverblindende kust

Waar komt de donkere nacht vandaan?

En alle dingen worden ongedaan gemaakt

Zoals het pleisterwerk van de plafonds

Als wijn uit de karaf

Wanneer het verandert in as

En we zien het niveau naar beneden gaan

En de wond blijft bodemloos

En niemand antwoordt

En niemand antwoordt

Dat alle dingen zullen eindigen

Na wit brood, oud brood

En alle dingen zijn zo