Странница - МакSим

Он хотел себе с неба звезду, попросил ее в руки упасть.

Чтоб наклеить на свой потолок и в объятьях с ней засыпать.

И желать, и гореть вместе с ней, словно сам из небесных далин.

И дарить благодарность лишь ей, что теперь его вечер так длин.

А ЕЙ ХОТЕЛОСЬ НЕБА ПОПОЛАМ, МИРА ПОПОЛАМ, ХОТЬ ЗА ЭТО ПУЛЮ В СЕРДЦЕ…

Знай, раненой ушла странница твоя.

Вспоминай, так будет лучше.

Из распахнутых настеж окон за звездой, что грела сильней.

Если б знало солнце теплей ей взглянуть в глаза бы огней.

Я смотрела, как обожглась, как красиво падала вниз.

Так сияла будто артист, я твой зритель, «браво» же, «бис»!

А ей хотелось неба пополам, мира пополам.

Хоть за это пулю в сердце.

Знай, раненой ушла странница твоя.

Вспоминай, так будет лучше.

Неба пополам, мира пополам.

Знай, раненой ушла странница твоя.

Вспоминай, так будет лучше.

Я тебя искала давно, солнце вечно одно, только звездам не пара.

Это было давно и не долго еще солнце ночь обнимала.

А ей хотелось неба пополам, мира пополам.

Хоть за это пулю в сердце.

Знай, раненой ушла странница твоя.

Вспоминай, так будет лучше.

Неба пополам, мира пополам.

Знай, раненой ушла странница твоя.

Вспоминай, так будет лучше.

Hij wilde een ster uit de lucht, vroeg haar in zijn handen te vallen.

Om aan je plafond te plakken en met haar in je armen in slaap te vallen.

En wens, en brand met haar, alsof hij uit hemelse diepten kwam.

En dank alleen haar dat zijn avond nu zo lang is.

EN ZE WILDE DE HEMEL IN HALF, DE WERELD IN HALF, HOEWEL DIT EEN KOGEL IN HET HART...

Weet dat je zwerver gewond is achtergelaten.

Onthoud, het is beter zo.

Van wijd openstaande ramen achter een ster die sterker opwarmde.

Als de zon wist dat het warmer was, zou ze in de ogen van de lichten kijken.

Ik zag hoe ik me verbrandde, hoe mooi ik neerviel.

Ze straalde als een artiest, ik ben je kijker, "bravo", "toegift"!

En ze wilde de lucht doormidden, de wereld doormidden.

Hiervoor in ieder geval een kogel in het hart.

Weet dat je zwerver gewond is achtergelaten.

Onthoud, het is beter zo.

De lucht doormidden, de wereld doormidden.

Weet dat je zwerver gewond is achtergelaten.

Onthoud, het is beter zo.

Ik ben al heel lang naar je op zoek, de zon is altijd één, alleen de sterren zijn geen stel.

Het was lang geleden en niet lang omhelsde de zon de nacht.

En ze wilde de lucht doormidden, de wereld doormidden.

Hiervoor in ieder geval een kogel in het hart.

Weet dat je zwerver gewond is achtergelaten.

Onthoud, het is beter zo.

De lucht doormidden, de wereld doormidden.

Weet dat je zwerver gewond is achtergelaten.

Onthoud, het is beter zo.