Небо-самолеты - МакSим

Это небо, поделив на самолеты,

Мы оставили друг другу огни.

Неоконченные наши полеты

Перепутали все ночи и дни.

Я теряюсь в переходах холодных.

Пью кофе, смотрю на часы.

Бесконечное развернуто небо,

На котором мы сжигали мосты.

Мне бы время, рано быть сильнее.

Взлеты наши в небо странно рисовать.

Помнишь?

Верь мне, рано быть твоею.

Не смогу, но верю, будешь вспоминать..

Я боялась возвращаться обратно к этим стенам,

Где стук у дверей.

Ощущая, что так безвозвратно

Становлюсь немножко твоей.

Но, рисуя на обрывках журналов,

Согреваю подолгу постель.

Мне тебя возмутительно мало

И об этом все знает апрель...

Мне бы время, рано быть сильнее.

Взлеты наши в небо странно рисовать.

Помнишь?

Верь мне, рано быть твоею.

Не смогу, но верю, будешь вспоминать..

Я рисую на обрывках журналов...

Мне тебя возмутительно мало...

Мне бы время, рано быть сильнее.

Взлеты наши в небо странно рисовать.

Помнишь?

Верь мне, рано быть твоею.

Не смогу, но верю, будешь вспоминать..

Deze hemel, verdeeld in vlakken,

We lieten elkaar licht.

Onze onvoltooide vluchten

Alle nachten en dagen verpest.

Ik verdwaal in koude overgangen.

Ik drink koffie, ik kijk op de klok.

De eindeloze uitgerolde hemel,

Waarop we bruggen verbrandden.

Ik zou graag de tijd willen hebben, vroeg om sterker te zijn.

Het is vreemd om onze starts de lucht in te trekken.

Weet je nog?

Geloof me, het is te vroeg om de jouwe te zijn.

Ik kan het niet, maar ik geloof dat je het je zult herinneren..

Ik was bang om terug te gaan naar deze muren,

Waar is de klop op de deur.

Je zo onherroepelijk voelen

Ik word een beetje van jou.

Maar, puttend uit stukjes tijdschriften,

Ik houd het bed warm.

Ik mis je schandalig

En April weet er alles van...

Ik zou graag de tijd willen hebben, vroeg om sterker te zijn.

Het is vreemd om onze starts de lucht in te trekken.

Weet je nog?

Geloof me, het is te vroeg om de jouwe te zijn.

Ik kan het niet, maar ik geloof dat je het je zult herinneren..

Ik teken op stukjes tijdschriften...

Ik mis je heel erg...

Ik zou graag de tijd willen hebben, vroeg om sterker te zijn.

Het is vreemd om onze starts de lucht in te trekken.

Weet je nog?

Geloof me, het is te vroeg om de jouwe te zijn.

Ik kan het niet, maar ik geloof dat je het je zult herinneren..