John Wayne - Madison Cunningham

Back full of knots

Head floating with astronauts

Trying to land on the moon

Every one of them talks

Filling my eyes with Dalmatian spots

I look for quiet in my Honda pews

I took my troubles down to John Wayne

And I watched them fly away

I let a worry warm my bed

Put that monster in my clothes

You said he’ll be the guest if I’m willing to host

Because he knows as well as I

He’s always got a place in my mind

I can keep a secret in my head 'til it explodes

I took my worries down to John Wayne

And I watched them fly away

I hear a song humming in my walls

Like a scientist strumming a fuse

Maybe one day, I’ll hear

How the end of that chorus goes

And I’ll feel the dance burning in my shoes

I took my burdens down to John Wayne

And I watched them fly away

People filter through this old town like a collander

And the sky turns silver as a spoon

I draw another face through the window

Watch the sun rise through the nose, I know

In the heart of sadness, there’s a spirit of June

I took my sadness down to John Wayne

And I watched them fly away

Terug vol knopen

Hoofd zwevend met astronauten

Proberen te landen op de maan

Ze praten allemaal

Mijn ogen vullen met Dalmatische vlekken

Ik zoek rust in mijn Honda-banken

Ik heb mijn problemen naar John Wayne gebracht

En ik zag ze wegvliegen

Ik laat een zorg mijn bed opwarmen

Stop dat monster in mijn kleren

Je zei dat hij de gast zou zijn als ik bereid ben te hosten

Omdat hij net zo goed weet als ik

Hij heeft altijd een plaats in mijn gedachten

Ik kan een geheim in mijn hoofd bewaren tot het ontploft

Ik bracht mijn zorgen naar John Wayne

En ik zag ze wegvliegen

Ik hoor een liedje zoemen in mijn muren

Als een wetenschapper die op een lont slaat

Misschien op een dag, ik zal het horen

Hoe het einde van dat refrein gaat

En ik zal de dans voelen branden in mijn schoenen

Ik nam mijn lasten naar John Wayne

En ik zag ze wegvliegen

Mensen filteren als een vergiet door deze oude stad

En de lucht wordt zilver als een lepel

Ik teken nog een gezicht door het raam

Kijk hoe de zon opkomt door de neus, ik weet het

In het hart van verdriet is er een geest van juni

Ik bracht mijn verdriet naar John Wayne

En ik zag ze wegvliegen