Ophelia - Madeleine Peyroux

There’s a road

In my mind

I’ve been watching

For a long time

Its the muddy Mississippi

And a yellow dandelion

From the Hudson River

To Missouri

In the mosses and red clay

I can feel the rhythm call me

From a thousand miles away

Let me go

Down to the river

Let me wander

Where the world is never mind

Let my heart know

That horizon

Like a mama’s face

To a little child

I was born of the water

And washed onto shore

Been a waif to the seasons

Don’t want to burden them no more

I’ll keep moving for a life time

Be as quiet as the earth

When I listen to the water

I want to know what I’m worth

Let me go

Down to the river

Let me wander

Where the world is never mind

Let my heart know

That horizon

Like a mama’s face

To a little child

I’m a season

I’m a country

I’m a loser and a queen

I’m forever

I’m nobody

In the wandering stream

Er is een weg

In mijn gedachten

ik heb gekeken

Voor een lange tijd

Het is de modderige Mississippi

En een gele paardenbloem

Van de Hudson River

Naar Missouri

In de mossen en rode klei

Ik voel het ritme me roepen

Op duizend mijl afstand

Laat me gaan

Tot aan de rivier

Laat me ronddwalen

Waar de wereld is, maakt niet uit

Laat het mijn hart weten

die horizon

Als het gezicht van een moeder

Aan een klein kind

Ik ben geboren uit het water

En aangespoeld op de kust

Was een waif naar de seizoenen

Wil ze niet meer belasten

Ik blijf een leven lang in beweging

Wees zo stil als de aarde

Als ik naar het water luister

Ik wil weten wat ik waard ben

Laat me gaan

Tot aan de rivier

Laat me ronddwalen

Waar de wereld is, maakt niet uit

Laat het mijn hart weten

die horizon

Als het gezicht van een moeder

Aan een klein kind

Ik ben een seizoen

Ik ben een land

Ik ben een loser en een koningin

ik ben voor altijd

Ik ben niemand

In de dwalende stroom