To Love You All Over Again - Madeleine Peyroux

A quiet room is what you get

An empty glass, an unmade bed

A picture window with a view

And all I think about is you

To feel so bad, to feel so good

To let it be misunderstood

Now I long to lose my senses

And love you all over again

The shouted words, the tired sighs

The traded kiss of sad goodbyes

The living off of our desires

Then putting out a thousand fires

To feel so bad, to feel so good

To let it be misunderstood

Now I’d tear down my defenses

To love you all over again

To know a place without regret

You make believe you paid your debt

But in that clean and quiet room

You can’t believe it’s over yet

Out on a lark, at home asleep

The endings play, the bands retreat

But in that dumb luck of the few

The consolation comes to you

To feel so bad, to feel so good

The verdict’s in, it’s understood

I will be tried for my offenses

And love you all over again

Out on a spree, at home asleep

The endings play, the bands retreat

But in that dumb luck of the few

The consolation comes to you

To feel so bad, to feel so good

The verdict’s in, it’s understood

That I’d be tried for my offenses

And love you all over again

Een stille kamer is wat je krijgt

Een leeg glas, een onopgemaakt bed

Een beeldvenster met uitzicht

En ik denk alleen maar aan jou

Om je zo slecht te voelen, om je zo goed te voelen

Om het verkeerd te laten begrijpen

Nu verlang ik ernaar mijn verstand te verliezen

En weer helemaal van je houden

De geschreeuwde woorden, de vermoeide zuchten

De ingeruilde kus van droevig afscheid

Het leven van onze verlangens

Daarna duizend branden blussen

Om je zo slecht te voelen, om je zo goed te voelen

Om het verkeerd te laten begrijpen

Nu zou ik mijn verdediging afbreken

Om weer van je te houden

Een plek kennen zonder spijt

Je doet alsof je je schuld hebt betaald

Maar in die schone en stille kamer

Je kan niet geloven dat het al voorbij is

Op een leeuwerik, thuis slapend

De eindes spelen, de bands trekken zich terug

Maar in dat domme geluk van de weinigen

De troost komt naar je toe

Om je zo slecht te voelen, om je zo goed te voelen

Het vonnis is binnen, het is begrepen

Ik zal worden berecht voor mijn overtredingen

En weer helemaal van je houden

Op stap, thuis slapend

De eindes spelen, de bands trekken zich terug

Maar in dat domme geluk van de weinigen

De troost komt naar je toe

Om je zo slecht te voelen, om je zo goed te voelen

Het vonnis is binnen, het is begrepen

Dat ik zou worden berecht voor mijn overtredingen

En weer helemaal van je houden