Half The Perfect World - Madeleine Peyroux

Every night she’d come to me

I’d cook for her, I’d pour her tea

She was in her thirties then

Had made some money, lived with men

We’d lay us down to give and get

Beneath the white mosquito net

And since no counting had begun

We lived a thousand years in one

The candles burned

The moon went down

The polished hill

The milky town

Transparent, weightless, luminous

Uncovering the two of us

On that fundamental ground

Where love’s unwilled, unleashed

Unbound

And half the perfect world is found

Elke avond kwam ze naar me toe

Ik zou voor haar koken, ik zou haar thee inschenken

Ze was toen in de dertig

Had wat geld verdiend, woonde bij mannen

We zouden ons neerleggen om te geven en te krijgen

Onder het witte klamboe

En aangezien er nog niet was begonnen met tellen

We leefden duizend jaar in één

De kaarsen zijn gebrand

De maan ging onder

De gepolijste heuvel

De melkachtige stad

Transparant, gewichtloos, lichtgevend

Ons tweeën blootleggen

Op die fundamentele grond

Waar liefde ongewild is, ontketend

Ongebonden

En de helft van de perfecte wereld is gevonden