Geordie - Maddy Prior, June Tabor

There was a battle in the north

And nobles there were many

And they have killed Sir Charlie Hay

And laid the blame on Geordie

O he has written a long letter

And sent it to his lady:

«You must come up to Edinburgh town

To see what news of Geordie»

When first she looked the letter on

She was both red and rosy

She had not read a word but two

When she grew pale as the lily

«Go fetch to me my good grey steed

My men shall all go with me

For I shall neither eat nor drink

Till Edinburgh town shall see me»

Then she has mounted her good grey steed

Her men they all went with her

And she did neither eat nor drink

Till Edinburgh town did see her

And first appeared the fatal block

And then the axe to head him

And Geordie coming down the stair

With bands of iron upon him

Though he was chained in fetters strong

Of iron and steel so heavy

O not a one in all the court

Was so fine a man as Geordie

O she’d down on her bended knee

I’m sure she’s pale and weary

«O pardon, pardon noble kings

And give me back my dearie»

«Go tell the heading man make haste»

Our king replies full lordly

«O noble king take all that’s mine

But give me back my Geordie»

The Gordons came and the Gordons ran

And they were stark and steady

And aye the word among them all

Was Gordons keep you ready

An aged lord at the king’s right hand

Says «Noble kings, but hear me

Let her count out five thousand pounds

And give her back her dearie»

Some gave her marks, some gave her crowns

Some gave her dollars many

She’s counted out five thousand pounds

And she’s gotten again her dearie

She glanced blithe in her Geordie’s face

Say «Dear I’ve bought thee Geordie;

But the blood would have flowed upon the green

Before I lost my laddie»

He clasped her by the middle small

And he kissed her lips so rosy

«The fairest flower of women kind

Is my sweet bonny lady»

Er was een strijd in het noorden

En edelen waren er veel

En ze hebben Sir Charlie Hay vermoord

En legde de schuld bij Geordie

O hij heeft een lange brief geschreven

En stuurde het naar zijn vrouw:

«Je moet naar de stad Edinburgh komen

Om te zien welk nieuws van Geordie»

Toen ze de brief voor het eerst bekeek

Ze was zowel rood als rooskleurig

Ze had nog geen woord gelezen, maar twee

Toen ze zo bleek werd als de lelie

"Ga me mijn goede grijze ros halen"

Mijn mannen gaan allemaal met me mee

Want ik zal niet eten of drinken

Tot de stad Edinburgh me zal zien»

Dan heeft ze haar goede grijze paard bereden

Haar mannen gingen allemaal met haar mee

En ze at noch dronk

Tot de stad Edinburgh haar zag

En voor het eerst verscheen het fatale blok

En dan de bijl om hem te leiden

En Geordie komt de trap af

Met ijzeren banden op hem

Hoewel hij vastgeketend was in sterke boeien

Van ijzer en staal zo zwaar

O niet één in de hele rechtbank

Was zo'n fijne man als Geordie

O, ze lag op haar gebogen knie

Ik weet zeker dat ze bleek en vermoeid is

«O pardon, vergeef edele koningen

En geef me terug mijn schat»

"Ga tegen de kopman zeggen dat je haast moet maken"

Onze koning antwoordt volledig lordly

"O nobele koning, neem alles wat van mij is"

Maar geef me mijn Geordie terug»

De Gordons kwamen en de Gordons renden

En ze waren grimmig en stabiel

En ja, het woord onder hen allemaal

Was Gordons je klaar?

Een bejaarde heer aan de rechterhand van de koning

Zegt "Nobele koningen, maar hoor mij"

Laat haar vijfduizend pond tellen

En geef haar haar schat terug»

Sommigen gaven haar punten, sommigen gaven haar kronen

Sommigen gaven haar veel dollars

Ze heeft vijfduizend pond geteld

En ze heeft weer haar schatje gekregen

Ze keek vrolijk in het gezicht van haar Geordie

Zeg «Beste, ik heb je gekocht Geordie;

Maar het bloed zou over het groen gevloeid hebben

Voordat ik mijn vriend verloor»

Hij klemde haar bij de middelste kleine

En hij kuste haar lippen zo rooskleurig

«De mooiste bloem van de soort van vrouwen

Is mijn lieve knappe dame»