Pullarımı Gömdüğüm Deniz - Mabel Matiz

Pullarımı gömdüğüm deniz

Söyledi tuzunu bana

Taşlandım kasıkların altında

Ağlıyorum ellerimden

Yansıdı küfrüm cama

Arkası bu sonsuzluğun

Hep aynı sır yara

Yırtılıyor gövdeleri, kalbime düştüğün seferin

Senden uzak sana yakın o sonlarda.

Topladığım yıldızlar hep toprağı sayıkladı

Saklandığım ne varsa hep aşktandı

Ben aşktandım

Yırtılıyor gövdeleri, kalbime düştüğün seferin

Sen uzak sana yakın o sonlarda.

Yağsam da.

Delirsem de.

Değişmem.

Değişmez.

De zee waar ik mijn schubben begraaf

Hij vertelde me zijn zout

Ik ben stoned onder de lies

Ik huil uit mijn handen

Mijn vloek weerspiegeld op het glas

Achter deze eeuwigheid

Altijd dezelfde geheime wond

Hun lichamen scheuren, de tijd dat je in mijn hart viel

Ver weg van jou, dicht bij jou aan die uiteinden.

De sterren die ik verzamelde rommelden altijd in de grond

Wat ik ook verborg was altijd uit liefde

ik was uit liefde

Hun lichamen scheuren, de tijd dat je in mijn hart viel

Je bent ver, dicht bij je aan die uiteinden.

Zelfs als ik vettig ben.

Zelfs als ik gek ben.

Ik verander niet.

Constante.