Pembe - Mabel Matiz

Çiçekler dökülüyor ceplerimden

Sana veremediğim

Bir yere koyamadığım

Geçmişin yükünü sayıklarken

Ben sana gelemedim

Bir yere varamadım

Usulca susuyorken

Susuz mu bu yelken?

Önünde denizi var, göremiyor önünü

Daha erken

Başladı mı baharım pembe

Ben severim, gel ya da gelme!

Yanıyorsam sana ne, korkmam!

Korkma sen de!

Kırıldı kabuğum tek sözünle

Bak, kendime gelemedim

Ben sana doyamadım

Kavuşur bu eller elbet birinde günün

Gel bekleyelim

Gel buna inanalım

Usulca susuyorken

Susuz mu bu yelken?

Önünde denizi var, göremiyor önünü

Daha erken

Başladı mı baharım pembe

Ben severim, gel ya da gelme!

Yanıyorsam sana ne, korkmam!

Korkma sen de!

Bloemen stromen uit mijn zakken

ik kan je niet geven

Ik kan het nergens plaatsen

De last van het verleden tellen

Ik kon niet naar je toe komen

Ik kwam nergens

Terwijl je stil bent

Heeft dit zeil dorst?

Hij heeft de zee voor zich, hij kan de weg niet zien.

Eerder

Is het begonnen, mijn lente is roze

Ik hou ervan, kom of niet!

Wat is er mis met je als ik in brand sta, ik ben niet bang!

Wees ook niet bang!

Mijn schelp is gebroken met één woord

Kijk, ik kon mezelf niet inhalen

Ik kon geen genoeg van je krijgen

Deze handen zullen elkaar zeker een keer ontmoeten

laten we wachten

Laten we het geloven

Terwijl je stil bent

Heeft dit zeil dorst?

Hij heeft de zee voor zich, hij kan de weg niet zien.

Eerder

Is het begonnen, mijn lente is roze

Ik hou ervan, kom of niet!

Wat is er mis met je als ik in brand sta, ik ben niet bang!

Wees ook niet bang!