Adını Sen Koy - Mabel Matiz

Gelmiyor sabahlarım

Gittiğinden beri gece

Ne acı

Bir sevip de bin ölen bu kalbim uslanmıyor

Sustu şimdi martılar

Şarkımız söylenmiyor

Ne yazık

Unutamam hiçbirini, hatıran yaşlanmıyor

Kalmadı, tükendi gözlerimde yaş

Zaman biraz yorulur gibi

Sarardı soldu bahçemde

Ne var ne yoksa

Her sözü söyledi sanırken aşk

Yalanlıyor bizi bize

Yazılmadı filmin sonu

Adını sen koy

Adını sen koy

Gelmiyor sabahlarım

Gittiğinden beri gece

Ne acı

Bir sevip de bin ölen bu kalbim uslanmıyor

Sustu şimdi martılar

Şarkımız söylenmiyor

Ne yazık

Unutamam hiçbirini, hatıran yaşlanmıyor

Kalmadı, tükendi gözlerimde yaş

Zaman biraz yorulur gibi

Sarardı soldu bahçemde

Ne var ne yoksa

Son sözü söyledi sanırken aşk

Yalanlıyor bizi bize

Sorulmadı, kalbim bir soru

Adını sen koy

Adını sen koy

Kandırıp kendimizi söyleyelim zorla

Hangi yalan avutur, şimdi bizi sorma

Yalvarıp kendimize söyleyelim zorla

Hangi sebep döndürebilir şimdi bizi bu yoldan

Mijn ochtenden komen niet

nacht sinds je weg bent

wat een pijn?

Dit hart van mij, dat een keer liefhad en duizend stierf, komt niet tot rust

Stil nu de meeuwen

Ons lied is niet gezongen

Wat jammer

Ik kan ze niet vergeten, je geheugen wordt niet oud

Het is weg, de tranen in mijn ogen zijn weg

De tijd lijkt moe te worden

Het werd geel en vervaagd in mijn tuin

Wat is er

Heb lief als je denkt dat elk woord is gezegd

Liegt ons tegen ons

Het einde van de film is niet geschreven

Noem maar op

Noem maar op

Mijn ochtenden komen niet

nacht sinds je weg bent

wat een pijn?

Dit hart van mij, dat een keer liefhad en duizend stierf, komt niet tot rust

Stil nu de meeuwen

Ons lied is niet gezongen

Wat jammer

Ik kan ze niet vergeten, je geheugen wordt niet oud

Het is weg, de tranen in mijn ogen zijn weg

De tijd lijkt moe te worden

Het werd geel en vervaagd in mijn tuin

Wat is er

Liefde als je denkt dat het het laatste woord heeft gezegd

Liegt ons tegen ons

Niet gevraagd, mijn hart is een vraag

Noem maar op

Noem maar op

Laten we onszelf voor de gek houden en het forceren

Welke leugens troosten, vraag het ons nu niet

Laten we smeken en tegen onszelf zeggen met geweld

Welke reden kan ons nu van deze weg afhouden?