Pyramide - M. Pokora

Elle m’a ouvert le cœur pris ce qu’il y avait à prendre

Maintenant je passe mes nuits en solitaire à l’attendre

Je gravis les montagnes, je traverse les océans

Pour un jour renaître au fond de ces yeux si grands

J’ai cherché son nom

À travers les silences un peu plus tous les jours

Depuis les bancs de l'école j’ai cherché son amour

Dans l'échancrure de mes os devant mon miroir

J’ai cherché son visage sur les pages de mon histoire

J’ai cherché son nom

Jamais je n’oublierais, jamais je ne vis

Les mêmes valeurs que sur scène que celle dans la vraie vie

Seul quand tout s’arrête, quand les rideaux tombent

Seuls les applaudissements peuvent me faire sortir de l’ombre

Voir des enfants sourire, les porter sur mon dos

Faire danser la tristesse dans les chambres d’hôpitaux

Personne ne peut comprendre le poids sur mes épaules

De ne jamais décevoir toutes ces vies qui me frôlent

M’as-tu vraiment aimé?

M’ont-ils vraiment aimé?

Veulent ils me voient a terre ou veulent-ils me voir régner?

J’ai donné le meilleur, le meilleur de mon être

Est-ce la mort qui m’attend juste au bord de la fenêtre?

Jamais je n’oublierais la moitié de qui je suis

Même si le monde s'écroule que les dieux m’ont repris

Dans mes cris sans écho plus personne ne répond

Je retourne à la poussière un adieu pour de bon

Adieu monde amour, adieu pour toujours

Garde-moi dans tes larmes je ne reverrais plus le jour

J’donnerais toute ma force pour que tu tiennes le coup

Toi et moi c’est plus fort que tout

J’ai traversé les enfers traversé les ténèbres

Si personne ne m’attend à quoi bon être célèbre?

Tremblement sur mes lèvres, j'étouffe sans toi

J'étouffe sans foi, j’ai tout fait pour mes rêves

Retrouve-moi dans le néant, retrouve-moi dans le vide

Retrouve-moi dans les étoiles, retrouve-moi dans l’oubli

J’ai traversé les époques, j’ai fait face a mes doutes

J’emporte avec moi ces visages croisé sur ma route

J’emporte tous ces sourires, autour il y a tout qui brûle

Ma dernière prière, mon dernier crépuscule

N’est pas les yeux liquide c’est le ciel qui décide

J'écris de mon tombeau au sommet de ma pyramide

Ze opende mijn hart, nam wat er te nemen viel

Nu breng ik mijn eenzame nachten door met wachten op haar

Ik beklim bergen, ik steek oceanen over

Om op een dag herboren te worden diep in die ogen zo groot

Ik heb zijn naam opgezocht

Door de stiltes elke dag een beetje meer

Vanaf de banken van de school zocht ik zijn liefde

In de inkeping van mijn botten voor mijn spiegel

Ik zocht naar haar gezicht op de pagina's van mijn verhaal

Ik heb zijn naam opgezocht

Nooit zal ik vergeten, nooit zal ik leven

Dezelfde waarden als op het podium als in het echte leven

Alleen als alles stopt, als de gordijnen vallen

Alleen applaus kan me uit de schaduw halen

Zie kinderen lachen, draag ze op mijn rug

Laat verdriet dansen in ziekenhuiskamers

Niemand kan het gewicht op mijn schouders begrijpen

Om al deze levens die aan me voorbij gaan nooit teleur te stellen

Hield je echt van me?

Hielden ze echt van me?

Willen ze me neerhalen of willen ze dat ik regeer?

Ik gaf het beste, het beste van mijn wezen

Wacht de dood op mij net buiten het raam?

Ik zal nooit de helft vergeten van wie ik ben

Zelfs als de wereld instort, hebben de goden me teruggenomen

In mijn echoloze kreten antwoordt niemand

Ik keer voorgoed terug om afscheid te nemen

Vaarwel wereldliefde, vaarwel voor altijd

Houd me in je tranen, ik zal de dag niet meer zien

Ik zou al mijn kracht geven om je op de been te houden

Jij en ik zijn sterker dan wat dan ook

Ik ben door de hel geweest, door de duisternis

Als niemand me verwacht, wat heeft het dan voor zin om beroemd te zijn?

Bevend op mijn lippen, ik stik zonder jou

Ik stik zonder geloof, ik deed alles voor mijn dromen

Vind me in de leegte, vind me in de leegte

Vind me in de sterren, vind me in de vergetelheid

Ik ben door de eeuwen heen geweest, ik heb mijn twijfels onder ogen gezien

Ik neem deze gezichten gekruist mee op mijn weg

Ik neem al deze glimlachen weg, rondom alles brandt

Mijn laatste gebed, mijn laatste schemering

Zijn het geen vloeibare ogen, het is de lucht die beslist

Ik schrijf van mijn graf naar de top van mijn piramide