Lords of War - LowKey, Kaia

Intestines, shattered hopes and dreams adorn the floor

The face behind the screen has seen it all before

And the worst thing about is there’s more in store

Just another sacrifice to the lords of war

The royal family sell guns

The royal family sell bombs

That kill the world’s poorest people

The government sell guns

The government sell bombs

That kill the world’s poorest people

The sacrosanct march of industry

The sacrosanct march of industry

Does such strange things to people

The spectatorship of suffering

The spectatorship of suffering

Does oh such strange things to people

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord…

She was eight years old, imagination alive

Cute as could be, you could see the gleam of mischief in her eye

Carrying her kite, to try find a place where it could it fly

Hovering not far she saw what was a spaceship in her mind

Too young to really understand exactly what the buzz meant

Bread and water everyday, other than that she’s unfed

Pressure applied diplomatically to stop aid

Reality enforced by the air and naval blockade

Back to her, through her blood flows Qahtan

Ancient civilisation but its status has lost charm

She found a place to fly kite in the soft calm

Some will say that her life was in God’s palm

She heard her mother call, saw her brother fall

Didn’t realise quick enough, stumbled from the sudden force

A flicker and a flash to the horror scene of death

And this is what happens when technology meets flesh

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord…

Intestines, shattered hopes and dreams adorn the floor

The face behind the screen has seen it all before

And the worst thing about is there’s more in store

Just another sacrifice to the lords of war

A caravan in Nevada, he sits twiddling a control pad

Taking down coordinates, scribbling in his notepad

When he sweats the headphones itch and irritate his eczema

Watching scenes on the screen as they enter through his retina

Sick of his life, his wife and this job 'cause it kills

Sick of his father sick of debt from the hospital bills

Childhood of computer games that learned him in murder

He wonders if he’s better off serving up burgers

A small part of him loved watching death from a distance

But that feeling numbed away through monotonous repetition

Merely going through the motions, like the robot that he operates

Depersonalised murder, victim-less violence for the modern age

His cold stare and tap of a button takes her only life

Instantly regrets but watches on as she slowly dies

Grotesquely intertwined via the screen that he stared through

Her kite floats away but we will never know where to…

«What fools we are, to live in a generation, for which war is a computer game

for our children, and just an interesting little Channel 4 News item»

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord of war, how do you sleep?

Oh lord of war, how do you sleep at night?

Oh lord…

Intestines, shattered hopes and dreams adorn the floor

The face behind the screen has seen it all before

And the worst thing about is there’s more in store

Just another sacrifice to the lords of war

The lord lives in the third dimension far from the theatre

But every now and again the whimpers of the carnage get nearer

Sometimes in his dreams he sees the harmed and disfigured

Like Dorian Gray can’t see his moral scars in the mirror

Cognitive dissonance, suppresses his pangs of conscience

Rationalises it away, everybody has their monsters

But he is not everyone

He is a parasite of life and carries within him a selfish song never sung

Believes he loves his children, is he capable of love?

Lord of the machines that rain Satan from above

Will they justify what daddy did or hate him as they must

Realise their bread and butter left faceless faces in the dust

As the sights locked on her he loosened his suit and tie

As he sighs, balls of fire were shooting off to her right

As she died, he ordered a fruit juice with some ice

Her kite floats away, he admires the blueness of the sky… Oh Lord of war

Darmen, verbrijzelde hoop en dromen sieren de vloer

Het gezicht achter het scherm heeft het allemaal al eens eerder gezien

En het ergste is dat er nog meer in petto is

Gewoon weer een offer aan de heren van oorlog

De koninklijke familie verkoopt wapens

De koninklijke familie verkoopt bommen

Die de armste mensen ter wereld doden

De overheid verkoopt wapens

De overheid verkoopt bommen

Die de armste mensen ter wereld doden

De heilige mars van de industrie

De heilige mars van de industrie

Doet zulke vreemde dingen met mensen?

Het toeschouwerschap van het lijden

Het toeschouwerschap van het lijden

Doet oh zulke vreemde dingen met mensen?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer...

Ze was acht jaar oud, de verbeelding leefde

Hoe schattig ook, je kon de glans van kattenkwaad in haar ogen zien

Haar vlieger dragen, om te proberen een plek te vinden waar hij zou kunnen vliegen

Niet ver zwevend zag ze in haar gedachten wat een ruimteschip was

Te jong om echt te begrijpen wat de buzz betekende

Elke dag brood en water, behalve dat ze geen eten heeft

Diplomatieke druk uitgeoefend om hulp te stoppen

Realiteit afgedwongen door de lucht- en zeeblokkade

Terug naar haar, door haar bloed stroomt Qahtan

Oude beschaving, maar zijn status heeft zijn charme verloren

Ze vond een plek om te vliegeren in de zachte rust

Sommigen zullen zeggen dat haar leven in Gods handpalm lag

Ze hoorde haar moeder roepen, zag haar broer vallen

Realiseerde me niet snel genoeg, struikelde van de plotselinge kracht

Een flikkering en een flits naar de horrorscène van de dood

En dit is wat er gebeurt als technologie en vlees elkaar ontmoeten

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer...

Darmen, verbrijzelde hoop en dromen sieren de vloer

Het gezicht achter het scherm heeft het allemaal al eens eerder gezien

En het ergste is dat er nog meer in petto is

Gewoon weer een offer aan de heren van oorlog

Een caravan in Nevada, hij zit aan een bedieningspaneel te draaien

Coördinaten noteren, krabbelen in zijn notitieblok

Als hij zweet, jeukt de koptelefoon en irriteert hij zijn eczeem

Scènes bekijken op het scherm terwijl ze via zijn netvlies binnenkomen

Ziek van zijn leven, zijn vrouw en deze baan, want het is dodelijk

Ziek van zijn vader, ziek van de schulden van de ziekenhuisrekeningen

Jeugd van computergames die hem leerden bij moord

Hij vraagt ​​zich af of hij niet beter hamburgers kan serveren

Een klein deel van hem hield ervan de dood van een afstand te bekijken

Maar dat gevoel verdoofd door eentonige herhaling

Gewoon door de bewegingen gaan, zoals de robot die hij bedient

Gedepersonaliseerde moord, slachtofferloos geweld voor de moderne tijd

Zijn kille blik en tik op een knop kost haar enige leven

Heeft meteen spijt, maar kijkt toe terwijl ze langzaam sterft

Grotesk met elkaar verweven via het scherm waar hij doorheen staarde

Haar vlieger drijft weg, maar we zullen nooit weten waarheen...

"Wat zijn we toch dwazen om in een generatie te leven waarvoor oorlog een computerspel is?"

voor onze kinderen, en gewoon een interessant nieuwsbericht op Channel 4»

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je?

Oh heer van de oorlog, hoe slaap je 's nachts?

Oh heer...

Darmen, verbrijzelde hoop en dromen sieren de vloer

Het gezicht achter het scherm heeft het allemaal al eens eerder gezien

En het ergste is dat er nog meer in petto is

Gewoon weer een offer aan de heren van oorlog

De heer woont in de derde dimensie ver van het theater

Maar zo nu en dan komt het gejammer van het bloedbad dichterbij

Soms ziet hij in zijn dromen de gewonden en misvormden

Alsof Dorian Gray zijn morele littekens niet in de spiegel kan zien

Cognitieve dissonantie, onderdrukt zijn gewetenswroeging

Rationaliseert het weg, iedereen heeft zijn monsters

Maar hij is niet iedereen

Hij is een parasiet van het leven en draagt ​​een zelfzuchtig lied in zich dat nooit gezongen is

Gelooft dat hij van zijn kinderen houdt, is hij in staat om lief te hebben?

Heer van de machines die Satan van boven regenen

Zullen ze rechtvaardigen wat papa deed of hem haten zoals ze moeten?

Realiseer je dat hun brood en boter gezichtsloze gezichten in het stof achterlieten

Terwijl het vizier op haar gericht was, maakte hij zijn pak en stropdas los

Terwijl hij zucht, schoten vuurballen rechts van haar af

Toen ze stierf, bestelde hij een vruchtensap met wat ijs

Haar vlieger drijft weg, hij bewondert de blauwheid van de lucht... Oh Lord of war