Prequel - Love-Sadkid, Frith

This is a

prequel

to a love life, the prequel to my friends…

The start of something different after something else would end

This is a brand new story, or maybe one that’s super old…

Well either way I suppose that it’s one I never told.

Like:

Before the «cheeky romantic with plans of an

exodus

And the «head in the clouds kid with a goal to

amass

fans»

Was a quiet child.

One that tried to hide his smiles

Dreaming life was half as wild as his life was twice as mild

A kid who fell in love with story books and literature

Worlds that weren’t his own, and in his head

And then he would picture her

A muse to songs he didn’t write

And he often thought he had no type

But deep within his sleep and in the night

There was a girl of light, the right one for him, artisan crafted

He didn’t tell anyone, he was afraid of being laughed at

Scribbling doodles he wasn’t an artist, but he had a vision

Once it had started, a man on a mission

He made it his target to find what he’s missing

And he found out what he’d missed one day…

Thought she’d be his miss one day…

He only dreamed that they’d kiss one day…

And it fell apart, in one day…

He was broken, conflicted, torn open and ripped

It has shattered his walls and emotions were endless

He searched for his purpose, his thought process simple

Could it be his attitude, hair, height, or pimples?

Was there something wrong?

Maybe he wasn’t an equal

Maybe there was deceit?

Nah wait… she wasn’t evil

Maybe he didn’t mean as much or said something he didn’t mean to

But we’ll stop right there because this is just the prequel…

Dit is een

voorloper

naar een liefdesleven, de prequel van mijn vrienden...

Het begin van iets anders nadat iets anders zou eindigen

Dit is een gloednieuw verhaal, of misschien een heel oud verhaal...

Hoe dan ook, ik veronderstel dat het er een is die ik nooit heb verteld.

Leuk vinden:

Voor de «brutale romanticus met plannen van een»

Exodus

En de «kop in de wolken jongen met een doel om»

vergaren

fans»

Was een rustig kind.

Eentje die zijn glimlach probeerde te verbergen

Dromend leven was half zo wild als zijn leven twee keer zo mild was

Een kind dat verliefd werd op verhalenboeken en literatuur

Werelden die niet van hem waren, en in zijn hoofd

En dan zou hij zich haar voorstellen

Een muze voor nummers die hij niet heeft geschreven

En hij dacht vaak dat hij geen type had

Maar diep in zijn slaap en in de nacht

Er was een meisje van licht, de juiste voor hem, ambachtelijk gemaakt

Hij vertelde het aan niemand, hij was bang om uitgelachen te worden

Krabbelende krabbels hij was geen kunstenaar, maar hij had een visie

Toen het eenmaal was begonnen, een man op een missie

Hij maakte het tot zijn doel om te vinden wat hij mist

En hij ontdekte wat hij op een dag had gemist...

Dacht dat ze op een dag zijn juffrouw zou zijn...

Hij droomde alleen dat ze op een dag zouden kussen...

En het viel in één dag uit elkaar...

Hij was gebroken, in conflict, opengescheurd en gescheurd

Het heeft zijn muren verbrijzeld en emoties waren eindeloos

Hij zocht naar zijn doel, zijn denkproces eenvoudig

Zou het zijn houding, haar, lengte of puistjes kunnen zijn?

Was er iets mis?

Misschien was hij geen gelijke?

Misschien was er sprake van bedrog?

Nee wacht... ze was niet slecht

Misschien meende hij niet zoveel of zei hij iets wat hij niet bedoelde?

Maar we stoppen daar, want dit is nog maar de prequel...