Country Dance - Louis Fremaux, City Of Birmingham Symphony Orchestra, Уильям Уолтон

That hobnailed goblin

The bob-tailed Hob

Said, «It is time I began to rob.»

For strawberries bob

Hob-nob with the pearls

Of cream

(like the curls of the dairy girls)

And flushed with the heat and

Fruitish ripe

Are the gowns of the maids who

Dance to the pipe

Chase a maid?

She’s afraid!

«Go gather a bob-cherry kiss from a tree

But don’t, I prithee, come

Bothering me!»

She said —

As she fled

The snouted satyrs drink clouted

Cream

'Neath the chestnut-trees is thick as

A dream;

So I went

And leant

Where none but the doltish coltish wind

Nuzzled my hand for what could find

As I neighed

I said

«Don't touch me, sir

Don’t touch me, I say

You’ll tumble my strawberries

Into the hay

Those snow-mounds of silver that

Bee, the spring

Has sucked his sweetness from

I will bring

With fair-haired plants and with

Apples chill

For the great god Pan’s high altar

…I'll spill

Not one!»

So, in fun

We rolled on the grass and began to

Run

Chasing that gaudy satyr the Sun;

Over the haycocks, away we ran

Crying, «Here be berries as

Sunburnt as Pan!»

But Silenus

Has seen us…

He runs like the rough satyr Sun

Come away!

Die gekneusde kobold

De bob-tailed Hob

Hij zei: "Het is tijd dat ik ga beroven."

Voor aardbeien bob

Kookplaat met de parels

van room

(zoals de krullen van de melkmeisjes)

En gespoeld met de hitte en

Fruitig rijp

Zijn de jurken van de dienstmeisjes die?

Dans op de pijp

Een dienstmeisje achtervolgen?

Ze is bang!

«Ga een bob-kersenkus halen uit een boom

Maar kom niet, ik keur het goed

Stoort me!"

Ze zei -

Terwijl ze vluchtte

De snuited saters drinken clouted

Room

'Onder de kastanjebomen is zo dik als'

Een droom;

Dus ik ging

en leunde

Waar niemand anders dan de doltish koude wind

Neus in mijn hand voor wat ik kon vinden

Terwijl ik hinnikte

Ik zei

«Raak me niet aan, meneer

Raak me niet aan, zeg ik

Je zult mijn aardbeien laten tuimelen

In het hooi

Die sneeuwheuvels van zilver die

Bij, de lente

Heeft zijn zoetheid gezogen van

Ik zal brengen

Met blonde planten en met

Appels chill

Voor het hoofdaltaar van de grote god Pan

... ik zal morsen

Niet een!"

Dus, voor de lol

We rolden op het gras en begonnen te

Loop

Op jacht naar die opzichtige sater de zon;

Over de hooibergen, weg renden we

Huilend, "Hier zijn bessen als"

Verbrand als pan!»

Maar Silenus

Heeft ons gezien...

Hij rent als de ruwe sater Sun

Kom weg!