Fresh Fossils - Loudon Wainwright III

Now I’m walking on the beach I came to understand

With each step I left a footprint, a fresh fossil in the sand

Looking over my left shoulder, behind lay my old track

And I will be my old man, Friday or whenever I came back

Up ahead I saw the future, a streach of barren beach

I knew that I was heading nowhere, the horizon out of reach

So I turned and headed back, I was present in my past

Now and then mere twin directions, the next intersecting the last

There was proof that I had been there, and proof I’d come and gone

Inprinted in the sand’s a time so why should I walk home

Now and then I’m gonna go though then I’m not the same

And future waves with araised both as if I never came

Nu loop ik op het strand dat ik begreep

Bij elke stap liet ik een voetafdruk achter, een vers fossiel in het zand

Kijkend over mijn linkerschouder, daarachter lag mijn oude spoor

En ik zal mijn oude man zijn, vrijdag of wanneer ik terugkom

Verderop zag ik de toekomst, een stuk kaal strand

Ik wist dat ik nergens heen ging, de horizon buiten bereik

Dus ik draaide me om en ging terug, ik was aanwezig in mijn verleden

Af en toe slechts twee richtingen, de volgende doorsnijdt de laatste

Er was bewijs dat ik daar was geweest, en bewijs dat ik was gekomen en gegaan

Ingedrukt in het zand is een tijd dus waarom zou ik naar huis lopen?

Af en toe ga ik, maar dan ben ik niet meer dezelfde

En toekomstige golven met araised beide alsof ik nooit ben gekomen