Spectres - Lost Children

Desolation sheltered me,

And distance gave some respite from the fray,

As ivy wraps around my limbs.

Specters in midsummer rain,

Iridescent purple green and grey.

Wisps of light across my face.

Watch aurora’s twisting interplayoops

And wait.

The edge of wonder indistinct,

Clasp my hands, but I can’t hold onto it,

Tangled in a silken filament.

Specters in midsummer rain,

Opalescent, turning slow and strange.

Adrift yet with subtle grace

Spellbound i stare and wait

And wait.

Verlatenheid beschutte mij,

En afstand gaf wat uitstel van de strijd,

Terwijl klimop zich om mijn ledematen wikkelt.

Spectres in midzomerregen,

Iriserend paars groen en grijs.

Slierten licht over mijn gezicht.

Bekijk aurora's kronkelende interplayoops

En wacht.

De rand van het wonder onduidelijk,

Sluit mijn handen, maar ik kan het niet vasthouden,

Verstrikt in een zijden filament.

Spectres in midzomerregen,

Opaalachtig, langzaam en vreemd draaiend.

Op drift en toch met subtiele gratie

Gefascineerd staar ik en wacht

En wacht.