Guitarra Roja - Los Planetas

Ven guitarra libertaria

Ven guitarra libertaria

Libertaria y redentora

Del que sufre y del que llora

Del delincuente y del paria

Tu acorde no es la plegaria del servilismo indecente

El bardo altivo y valiente

Que te pulse entre sus manos

Cuando esté ante los tiranos

Sabrá atacarlos de frente

Guitarra que entre mis manos

Vibras y ruges conmigo

Fiel amiga de este amigo

Pregón de versos humanos

En tus trinos soberanos

El libertario cantor

Se inspira en versos de amor

De rebelión y templanza

Augurando una esperanza

A los hijos del dolor

Deseo mi redención

Y vivir sin vividores

Que con los trabajadores

Hacen vil explotación

Política y religión

Desaparezcan del mundo

Y al abismo más profundo

Caigan violentamente

Los reyes y presidentes

Y sus cortejos inmundos

Que el pan que el obrero amasa

Coma con dicha cumplida

Y que el derecho a la vida

No tenga trabas, ni tasas

Que el albañil tenga casa

Y el sombrerero, sombrero

Que no se robe al obrero

El fruto de su trabajo

Y que no haya más esclavos

Políticos, ni guerreros

Que dos seres que se aman

Sean libres para amarse

Sin tener que arrodillarse

Ante un zángano haragán

Deseo con gran afán

Llegue el venturoso día

Que hundamos la tiranía

En el pozo del pasado

El amor sea libertado

Y se implante la anarquía

kom libertaire gitaar

kom libertaire gitaar

Libertariër en verlosser

Degene die lijdt en degene die huilt

Van de crimineel en de verschoppeling

Jouw akkoord is niet het gebed van onfatsoenlijke slaafsheid

De trotse en dappere bard

Dat hij je tussen zijn handen drukt

Als ik voor de tirannen sta

Je zult weten hoe je ze frontaal moet aanvallen

Gitaar die in mijn handen

Je trilt en brult met me mee

Trouwe vriend van deze vriend

Proclamatie van menselijke verzen

In je soevereine trillers

De zingende libertariër

Het is geïnspireerd door verzen van liefde

Van rebellie en matigheid

Een hoop voorspellen

Aan de kinderen van pijn

Ik wens mijn verlossing

En leef zonder oproerkraaiers

Hoe zit het met de arbeiders?

Ze maken verachtelijke uitbuiting

politiek en religie

verdwijnen van de wereld

En tot in de diepste afgrond

gewelddadig vallen

koningen en presidenten

En hun smerige verkering

Dat het brood dat de arbeider kneedt

Eet met vervulde gelukzaligheid

En dat het recht op leven

Heb geen obstakels, geen kosten

Laat de metselaar een huis hebben

En de hoedenmaker, hoed

Dat de arbeider niet wordt beroofd

De vrucht van je arbeid

En laat er geen slaven meer zijn

Politici, geen krijgers

Die twee wezens die van elkaar houden

wees vrij om van elkaar te houden

Zonder te hoeven knielen

Voor een luie drone

Ik wens oprecht

De geluksdag komt eraan

Dat we de tirannie laten zinken

In de bron van het verleden

liefde wordt vrijgelaten

En anarchie is ingeplant