Rowena's Theme - Longfellow

Everything is through,

Down these halls,

Into walls,

Out in skies so blue.

Too dumb to figure out,

Just where to go…

And if you’ve narrowed it down to three:

You’ve got yourself,

No one else,

And of course, there’s me.

I never wanted to say,

I told you so…

Sorry if I awoke you.

Well, I didn’t mean to trespass through your dreams,

You should be thankful anyway,

You might not wake up someday.

Oh well, that’s just the way it goes.

A loss of words is fine,

Just make sure,

When your down,

You’ve still got your mind.

And then, at least, you’ll still will get some respect.

And still you don’t believe,

What you do,

What you think,

Even what you see.

That’s what comes with loneliness, I guess.

Sorry if I awoke you.

Well, I didn’t mean to trespass through your dreams,

You should be thankful anyway,

You might not wake up someday.

Oh well, that’s just the way it goes…

Alles is door,

In deze gangen,

in muren,

In de lucht zo blauw.

Te dom om erachter te komen,

Alleen waar je heen moet...

En als je het hebt teruggebracht tot drie:

Je hebt jezelf,

Niemand anders,

En natuurlijk ben ik er.

Ik heb nooit willen zeggen,

Ik zei het je toch…

Sorry als ik je wakker heb gemaakt.

Nou, het was niet mijn bedoeling om je dromen te overtreden,

Je zou hoe dan ook dankbaar moeten zijn,

Misschien word je op een dag niet wakker.

Ach, zo gaat het nou eenmaal.

Een woordverlies is prima,

Zorg er maar voor,

Wanneer je down bent,

Je hebt nog steeds je verstand.

En dan krijg je tenminste nog wat respect.

En nog steeds geloof je niet,

Wat doe je,

Wat denk je,

Zelfs wat je ziet.

Dat hoort bij eenzaamheid, denk ik.

Sorry als ik je wakker heb gemaakt.

Nou, het was niet mijn bedoeling om je dromen te overtreden,

Je zou hoe dan ook dankbaar moeten zijn,

Misschien word je op een dag niet wakker.

Ach, zo gaat het nou eenmaal...