Por primera vez - Lole Y Manuel

Por primera vez, por primera vez

Me he sentío hombre sin saber por qué

Seguramente tú tengas la culpa por ser tan mujer

Yo vengo a darte los recuerdos de un hombre que conocí

Vive, vive pero siempre vive acordándose de ti

Me lo encontré en el camino y nos hicimos hermanos

Le invité a que subiera al lomo de mi caballo

Y en una venta, tomando vino y más vino

«mi novia se llama Estrella y tiene un firmamento solito pa ella»

Solo te besé una vez

Y cuando pienso en tu beso mi boca me sabe a miel

Anoche soñé contigo

Fue como un cuento de hadas

Yo era el príncipe del cuento

Y tú la reina encantada

Yo te besaba tu boca

Y tú mi pelo acariciabas

Y las estrellas del cielo de felicidad lloraban

Cuando yo me desperté y vi que tú me faltabas

Quise quedarme dormío pero el sol no me dejaba

Por la madrugá

Por la madrugá

Tu pecho de seda es pa mí ná más

Y tú me besas la boca

Y tú me muerdes los labios

Y me ruegas y me lloras

Y tu vida es un agrabio

¿y qué culpa tengo yo si yo no puedo remediarlo?

Que te quiera es imposible porque yo en mi corazón no mando

Voor de eerste keer, voor de eerste keer

Ik voelde me een man zonder te weten waarom

Jij hebt toch zeker de schuld dat je zo'n vrouw bent?

Ik kom om je de herinneringen te geven van een man die ik kende

Leef, leef maar leef altijd om jou te herinneren

Ik ontmoette hem onderweg en we werden broers

Ik nodigde hem uit om op de rug van mijn paard te komen

En bij een sale wijn drinken en nog eens wijn

"Mijn vriendin heet Estrella en ze heeft een hemel helemaal alleen voor haar"

Ik heb je maar één keer gekust

En als ik aan je kus denk, smaakt mijn mond naar honing

Vannacht heb ik van je gedroomd

Het was als een sprookje

Ik was de prins van het verhaal

En jij de betoverde koningin

Ik kuste je mond

En je streelde mijn haar

En de sterren van de hemel van geluk huilden

Toen ik wakker werd en zag dat je ontbrak

Ik wilde in slaap vallen maar de zon liet me niet toe

in de vroege morgen

in de vroege morgen

Jouw zijden borst is niets meer voor mij

En je kust mijn mond

En je bijt op mijn lippen

En je smeekt me en je huilt tegen me

En je leven is een vloek

En welke fout heb ik als ik het niet kan verhelpen?

Dat ik van je hou is onmogelijk omdat ik in mijn hart niet beveel