Её зовут грусть - Лион

Вы все смеётесь, а я один плачу

Знаю что кто-та ставит на мою удачу

Иду на встречу, свет, терять нечего

В этом мире нет ничего вечного

Никто не был ближе к ней как с тобой

Моя душа плачь, не бойся пой

Пусть рукой льются слёзы, слёзы пусть,

А я ещё помню как влюбился в грусть.

Для того кто мыслит — жизнь комедия

Для того кто чувствует — жизнь трагедия,

Ты моя кровь, ты мои сны

Ты моя боль, ты мои дни.

Мой свет любил твою тень

Твоя ночь любила мой день,

Нам нельзя помочь, ну и пусть

У нас есть дочь, её зовут грусть.

(2р.)

Тебя мне подарил февраль, украл февраль

Ты меня просила и я тебе отдал

Помнишь как это было, одно слово, а какая сила

И эти дни без тебя закаляли сталь

Моя подруга тоска, любовница печаль

Ты помогла мне узнать святую нежность

Я буду помнить и это неизбежность

Я незабуду глаза в которых нет обмана

Останься навсегда как стена тумана

Я прошу тебя не плачь,

Но твои глаза говорят о том что нас с тобой обвенчали небеса

Мой свет любил твою тень

Твоя ночь любила мой день,

Нам нельзя помочь, ну и пусть

У нас есть дочь, её зовут грусть.

(2р.)

Ты украла мой сон, заманил вор

Знай что в твоём сердце мой родной дом

Знай что ты так и приходила в мои сны

Знай что ты первые цветы моей весны

Знаешь как было одиноко и грусно

Я никогда не думал что бывает так пусто

И мне казалось мысли кричали «Хватит»

Мой время, перестань мне тратить

Больше чем грех, просыпайся мир

На глазах у всех рассыпайся мир

Пусть все знают мы умеем любить

Будет вепить, а значит будет жить.

Мой свет любил твою тень

Твоя ночь любила мой день,

Нам нельзя помочь, ну и пусть

У нас есть дочь, её зовут грусть.(2р.)

Jullie lachen allemaal, en ik alleen huil

Ik weet dat iemand op mijn geluk gokt

Ik ga naar een vergadering, licht, er is niets te verliezen

Er is niets eeuwigs in deze wereld

Niemand was dichter bij haar dan bij jou

Mijn ziel huilt, wees niet bang om te zingen

Laat tranen met de hand stromen, laat tranen,

En ik herinner me nog hoe ik verliefd werd op verdriet.

Voor degenen die denken - het leven is een komedie

Voor degenen die voelen - het leven is een tragedie,

Jij bent mijn bloed, jij bent mijn dromen

Jij bent mijn pijn, jij bent mijn dagen.

Mijn licht hield van je schaduw

Jouw nacht hield van mijn dag

We zijn niet te helpen, het zij zo

We hebben een dochter, haar naam is verdriet.

(2p.)

Februari gaf je aan mij, februari stal je

Je vroeg me en ik gaf je

Weet je nog hoe het was, één woord, en welke kracht?

En tegenwoordig zonder dat jij het staal hebt getemperd

Mijn vriend is verdriet, mijn geliefde is verdriet

Je hebt me geholpen om heilige tederheid te leren kennen

Ik zal het onthouden en dit is onvermijdelijk

Ik zal de ogen waarin geen bedrog is, niet vergeten

Blijf voor altijd als een muur van mist

Ik vraag je om niet te huilen

Maar je ogen zeggen dat jij en ik door de hemel getrouwd waren

Mijn licht hield van je schaduw

Jouw nacht hield van mijn dag

We zijn niet te helpen, het zij zo

We hebben een dochter, haar naam is verdriet.

(2p.)

Je stal mijn droom, lokte een dief

Weet dat in je hart mijn thuis is

Weet dat je in mijn dromen kwam

Weet dat jij de eerste bloemen van mijn lente bent

Weet je hoe eenzaam en verdrietig het was?

Ik had nooit gedacht dat het zo leeg kon zijn

En het leek mij dat gedachten "Genoeg" schreeuwden

Mijn tijd, stop met me te verspillen

Meer dan zonde, word wakker wereld

Voor de ogen van iedereen stort de wereld in

Laat iedereen weten dat we weten hoe we moeten liefhebben

Hij zal zingen, wat betekent dat hij zal leven.

Mijn licht hield van je schaduw

Jouw nacht hield van mijn dag

We zijn niet te helpen, het zij zo

We hebben een dochter, ze heet droefheid (2p.)