Мой город - Лион

Припев:

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Трамваи из депо выползают по рельсам, теперь я в этом городе бываю лишь

проездом.

Столица дурманит, но остался трезвым, от души ребята, салют всем местным.

Совсем недалеко, в трех минутах от дома моя 44-ая средняя школа.

Не было облома собрать всех с района, играем двор на двор в пять на стадионе.

В этом городе я родился и вырос, ты знаешь мои тайны, если что прости нас.

Шмотки на вырост, даже не мечтали, героев труда, Сэконд Хэнд из Италии.

На третьем живет СВО в пятнадцатой квартире, привет Марине, дяде Игорю и тете

Ире.

Простые рабочие, хорошие люди, мажоры, студенты, юристы — разные судьбы.

Старые маршруты вспомнить интересно, от Одесской и прямо до Советской.

Куча фабрик, заводов сплошь и рядом: завод Малышева, ХТЗ, Турбоатом.

Харьков рэпа сити, ин да хаус, рэп обойма, столица рэпа может спать спокойно.

Разошлись с тобой мы как корабли в море, о тебе истории вперемешку с болью.

Припев:

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Знаешь, ты никогда не угадаешь, где-то ты найдешь, где-то потеряешь.

Я твоего театра зритель, Харьков — ты мой учитель, мой город — ты все знаешь,

ты все видел.

У всех свои заботы.

У простого народа, мой папа встает в пять утра на работу.

Минут так тридцать пешком до завода, тридцать лет от понедельника до субботы.

Не скинуть усталотсь даже самую малость, эта грязь и пыль въелась и впиталась.

Серый город, улицы, разбитые дороги, мое признание — я тебе обязан многим.

Этот мир вокруг изменился резко, совсем не тот, что дарило детство.

Мои ровесники, те, кто нас покинул: Караваецев Андрюха, покойся с миром.

Родичкин Серега слишком рано ушел, помню на этаже наше брейк шоу.

Тогда казался мир таким огромным, мои воспоминания смывают волны.

Припев:

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Птицы вольные, они в небе просто, а там, где дорога задавала мне вопросы.

Поверь, тебя бросить было не просто, Киев, Харьков мой перекресток.

Извини за то, что мне стало тесно, но я тот же парень с первого подъезда.

Я не менял родной город, менял место, но я хотел писать стихи, а не тексты.

Наизусть знаю все твои аккорды, я из Харькова — повторяю гордо.

Наброски текста скину из ворда, снова решаю городские кроссворды.

Пацаны по спорту, также как и было, первая столица скажи, что не забыла.

Для меня будет лучшим подарком, я люблю тебя мой город Харьков.

Припев:

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Мой город спит, пока я пишу, мой город спит, еле слышен шум.

Мой город.

Мой город.

Refrein:

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Trams kruipen langs de rails de remise uit, nu bezoek ik alleen nog deze stad

passeren.

De hoofdstad is bedwelmend, maar bleef nuchter, uit het hart jongens, groet aan alle lokale bevolking.

Niet ver weg, drie minuten van huis, mijn 44e middelbare school.

Het was geen sinecure om iedereen uit de wijk te verzamelen, we spelen om vijf uur tuin voor meter in het stadion.

Ik ben geboren en getogen in deze stad, je kent mijn geheimen, vergeef ons.

Kleren voor groei, niet eens van gedroomd, arbeidshelden, tweedehands uit Italië.

Op de derde woont NWO in het vijftiende appartement, hallo Marina, oom Igor en tante

Ira.

Gewone arbeiders, goede mensen, majors, studenten, advocaten - verschillende lotgevallen.

Het is interessant om de oude routes te onthouden, van Odessa en rechtstreeks naar Sovetskaya.

Een heleboel fabrieken, altijd planten: de Malyshev-fabriek, KhTZ, Turboatom.

Kharkiv rap stad, inda house, rap clip, de hoofdstad van rap kan rustig slapen.

We scheidden van je als schepen op zee, verhalen over jou vermengd met pijn.

Refrein:

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Weet je, je raadt nooit, ergens vind je, ergens verlies je.

Ik ben een toeschouwer van je theater, Charkov - je bent mijn leraar, mijn stad - je weet alles,

je hebt het allemaal gezien.

Iedereen heeft zijn eigen zorgen.

Onder de gewone mensen staat mijn vader om vijf uur 's ochtends op om naar zijn werk te gaan.

Dertig minuten lopen naar de fabriek, dertig jaar van maandag tot zaterdag.

Gooi zelfs de geringste vermoeidheid niet weg, dit vuil en stof heeft zich ingevreten en geabsorbeerd.

Grijze stad, straten, kapotte wegen, mijn bekentenis - ik ben je veel verschuldigd.

Deze wereld rondom is drastisch veranderd, helemaal niet degene die de kindertijd heeft gegeven.

Mijn collega's, degenen die ons hebben verlaten: Karavaetsev Andryukha, rust in vrede.

Rodichkin Serega is te vroeg vertrokken, ik herinner me onze breakshow op de vloer.

Toen leek de wereld zo groot, mijn herinneringen worden weggespoeld door de golven.

Refrein:

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

De vogels zijn vrij, ze zijn gewoon in de lucht, maar waar de weg me vragen stelde.

Geloof me, het was niet gemakkelijk om je te verlaten, Kiev, Charkov is mijn kruispunt.

Sorry dat ik verkrampt ben, maar ik ben dezelfde man vanaf de eerste ingang.

Ik veranderde mijn geboorteplaats niet, ik veranderde mijn plaats, maar ik wilde poëzie schrijven, geen teksten.

Ik ken al je akkoorden uit mijn hoofd, ik kom uit Charkov - ik herhaal het trots.

Ik gooi de contouren van de tekst uit het Woord en opnieuw los ik stedelijke kruiswoordraadsels op.

Sportjongens, zoals het was, de eerste hoofdstad, zeggen dat je het niet bent vergeten.

Het zal het beste cadeau voor mij zijn, ik hou van je, mijn stad Charkov.

Refrein:

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.

Mijn stad slaapt terwijl ik schrijf, mijn stad slaapt, het geluid is nauwelijks hoorbaar.

Mijn stad.

Mijn stad.