Ай-ай-ай - Лион

Ай-ай-ай,

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай, зачем ты так?

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Давай, взрывай

Я написал злой стих, но не нажал «отправить»

Там мои мысли о тебе, это тебя отравит

Петляю по районам до боли знакомым

Имя твоё для меня становилось в горле комом

Леди-камень, сердце обрастает ледниками

Пошатнувшийся мирок наш заметило стадикамом

Решил — ладно, решил, а в душе паршиво

Отпускаю всё, что так душило, прошило насквозь

Стою, смотрю на свою рану

Сколько ты ещё во мне найдёшь изъянов (а)?

Недоверия сломан дозатор, дотянуть бы до завтра

Я чувствую твой каждый стих сильнее, чем их автор

Снова сон, где медленно тону

И вопреки всему жду тебя одну

Я подбит, я горю, как пела Ева Польна

На этот раз совсем не больно, знай

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай, зачем ты так?

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Давай!

Целая армия злых слов просится наружу

Выстрел в душу, я знаю, что тебя разрушит

И потуже затяну гордыню, чтобы не отправить

Удушье Чарповани, кто-нибудь убейте память, ну же

Подскажите, как мне не слететь с катушек

С кем кружила до меня и с кем сейчас ты кружишь

Кто был достойнее — спроси своих подружек

Как говорится «разгорится, не потушишь»

Пока ты прячешься за современными стихами

Я на самом дне реки отвязываю с ног камень

Сели на мель, обманул форватор

Я надеюсь, что ты рада, правда

Я задыхаюсь без твоих ресниц

Прямо под ребро зашла заточенная спица

Как у Цветаевой «Вёрсты, мили»

Нас расклеили, распаяли, распилили

Ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-Ай-ай-ай-ай-ай, зачем ты так?

Ай-ай-ай-Ай-ай-ай-ай-ай

Ай-ай-ай-Ай-ай-ай-ай-ай

Ah ah ah,

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah, waarom ben je zo?

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Kom op, blaas het op

Ik schreef een slecht vers, maar drukte niet op "verzenden"

Er zijn mijn gedachten over jou, het zal je vergiftigen

Ik slinger door de regio's die pijnlijk bekend zijn

Jouw naam voor mij werd een brok in mijn keel

Lady stone, het hart is begroeid met gletsjers

Onze geschokte kleine wereld werd opgemerkt door stadicam

Ik besloot - oké, ik besloot, maar het is beroerd in mijn ziel

Ik liet alles los wat zo verstikkend, door en door doorboord was

Ik sta, kijk naar mijn wond

Hoeveel gebrek(en) vind je nog bij mij?

De dispenser van wantrouwen is gebroken, het zou standhouden tot morgen

Ik voel je elk vers sterker dan hun auteur

Weer een droom waarin ik langzaam verdrink

En ondanks alles wacht ik alleen op jou

Ik ben geraakt, ik sta in brand, zoals Eva Polna zong

Deze keer doet het helemaal geen pijn, weet je

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah, waarom ben je zo?

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Laten we!

Een heel leger van slechte woorden smeekt om naar buiten te komen

In de ziel geschoten, ik weet wat je zal vernietigen

En mijn trots aanscherpen om niet te sturen

Charpovani's verstikking, iemand doodt de herinnering, kom op

Vertel me hoe ik niet gek moet worden

Met wie je voor mij cirkelde en met wie je nu cirkelt

Wie was meer waard - vraag het aan je vriendinnen

Zoals het gezegde luidt: "het zal oplaaien, je zult het niet doven"

Terwijl je je verschuilt achter moderne verzen

Ik ben op de bodem van de rivier en maak een steen van mijn voeten los

Aan de grond gelopen, de expediteur bedrogen

Ik hoop dat je gelukkig bent, echt waar

Ik stik zonder je wimpers

Een geslepen naald ging recht onder de rib

Zoals Tsvetaeva's "Mile, Miles"

We waren gelijmd, gesoldeerd, gezaagd

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai-ai, waarom ben je zo?

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah

Ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah-ah