Des bouts de papier - Les Yeux D'La Tête

J’ai entassé des lettres et des bouts de papier.

J’en ai sauté par la fenêtre de mon rez-de-chaussée.

J’ai fouillé mes souvenirs, je me suis replongé.

Et je n’ai plus rien à dire.

Ai-je assez voyagé?

Je t’ai laissé un mot, je ne t’ai pas réveillée,

Je suis parti trop tôt, mais je reviendrai.

Je m’en vais prendre l’air, je vais prendre mon temps,

Par la route ou la mer, porté par le vent.

Me voilà arrivé ou tout juste partie.

Je n’dois pas me retourner, savoir qui je suis.

Ma chance entre les mains, au début du sentier,

Sans rêver à demain, sans penser au passé.

Je suis allé plus loin que je ne l’imaginais

J’ai tracé mon chemin dans mon sacré calepin et du temps pour penser.

J’ai écrit tant de lettres que je n’ai pas envoyées.

Guette à la fenêtre des bouts de papier.

Car j’ai besoin d'être seul pour affronter la nuit.

Il faut que je dégueule mon passé me poursuit.

Je rentrerais peut-être quand je serais guéri.

Guette à la fenêtre venir un cœur meurtri.

Te voilà revenu, je ne suis plus là.

Je n’ai pas attendu ton retour dans mes draps.

Je ne suis plus à toi, à prendre ou à laisser.

On ne retient pas, un cœur qu’on a blessé.

Pas une seule nouvelle durant toutes ces années,

Et tu veux que je sois celle qui t’attend au chevet.

J’ai attendu tes lettres et tes bouts de papier.

J’en ai sauté par la fenêtre, je me suis envolée.

Car j’ai besoin d'être seule pour affronter la nuit.

Il faut que je dégueule mon passé me poursuit.

Je rentrerais peut-être quand je serais guérie.

Guette à la fenêtre venir un cœur meurtri.

Ik stapelde brieven en stukjes papier op.

Ik sprong uit mijn raam beneden.

Ik zocht mijn herinneringen op, ik dompelde me weer onder.

En ik heb niets meer te zeggen.

Heb ik genoeg gereisd?

Ik heb een briefje voor je achtergelaten, ik heb je niet wakker gemaakt,

Ik ben te vroeg vertrokken, maar ik kom terug.

Ik ga een frisse neus halen, ik ga mijn tijd nemen,

Over de weg of over zee, gedragen door de wind.

Hier ben ik, of gewoon weg.

Ik hoef niet achterom te kijken, weet wie ik ben.

Mijn geluk in mijn handen, aan het begin van het pad,

Zonder te dromen van morgen, zonder aan het verleden te denken.

Ik ging verder dan ik had gedacht

Ik volgde mijn pad in mijn verdomde notitieboekje en tijd om na te denken.

Ik heb zoveel brieven geschreven die ik niet heb verzonden.

Kijk uit het raam voor stukjes papier.

Omdat ik alleen moet zijn om de nacht het hoofd te bieden.

Ik moet kotsen, mijn verleden achtervolgt me.

Ik ga misschien terug als ik genezen ben.

Kijk uit het raam voor een gekneusd hart.

Je bent terug, ik ben er niet meer.

Ik heb niet gewacht op je terugkeer naar mijn lakens.

Ik ben niet langer van jou, take it or leave it.

Je houdt je niet in, een hart dat je pijn hebt gedaan.

Geen enkel nieuws in al die jaren,

En je wilt dat ik degene ben die op je wacht aan je bed.

Ik heb op je brieven en je stukjes papier gewacht.

Ik sprong uit het raam, ik vloog weg.

Omdat ik alleen moet zijn om de nacht het hoofd te bieden.

Ik moet kotsen, mijn verleden achtervolgt me.

Ik ga misschien terug als ik genezen ben.

Kijk uit het raam voor een gekneusd hart.