Vue d'ensemble - Les Ogres De Barback

Je l’ai vu, je m’en suis aperçu

Je l’ai compris tu ne m’aimes plus

Ne cherchons pas midi à 14 heures

J’en reste las seul avec mes pleurs

Et si de l’amour, toi tu m’as tout appris

Humblement je t’en remercie

Et je t 'écrase sous des tonnes de questions

Je te déchire à coup de crayon

C’est un cadeau empoisonné

Innocemment, tu me l’as laissé

C’est étrange ne le sais-tu pas

Il me déchire au même endroit

D' où m'était venue l’aventure

Quand tes rires étaient alors

Des pommades pour mes blessures

Que j 'appliquais sur tout mon corps

Et je disperse le soleil

Ton souvenir m'émerveille

Et je t'éclate du coin de l 'œil

J 'aperçois au loin mon cercueil

La chanson est inutile

Les mots sont si peu habiles

Ces refrains-là sont les pires

Et je ne sais plus quoi dire

Si tu m’abandonnes ici

Si tu lâches à jamais ma vie

Bah, ce n’est pas un problème

C’est le malheur qui se sème

Ne vois tu rien d’autre encore

Si ne n’est souhaiter ma mort

Pour couper les ponts, c’est sûr

Faudra les réduire en sciure

Il faut que je crève l’abcès

Que je remplace ton absence

Mais chaque souvenir me paye

Ma tête et rave ma souffrance

Il n’y a pas 36 solutions

Pas de plus belle punition

On va tout lâcher d 'accord

Pour qu’il n’y ai plus un accord

Rien ne sert d’inventer plus

Pour détruire ce qui suit

Je suis déjà plus que nu

Rien à cacher qu’est en vie

Alors j’ouvre la fenêtre

Une dernière fois peut-être

Plus rien n’est peur, tout est à rire

Alors pourquoi pas mourir

Et si tes routes nous séparent

Qui se souviendrait de notre histoire

Si je ne chantaiS cette chanson

Pour toi petite fille… qu'échangent les sons?

Ik zag het, ik merkte het op

Ik snap het dat je niet meer van me houdt

Laten we niet zoeken van 12.00 tot 14.00 uur.

Ik ben alleen gelaten met mijn tranen

En als je van liefde houdt, heb je me alles geleerd

Nederig bedankt

En ik verpletter je onder tonnen vragen

Ik scheur je uit elkaar met een potlood

Het is een vergiftigd geschenk

Onschuldig heb je het aan mij overgelaten

Het is vreemd, weet je dat niet?

Het scheurt me op dezelfde plek

Waar komt mijn avontuur vandaan?

Toen je lachte toen was

Zalven voor mijn wonden

Dat ik over mijn hele lichaam heb aangebracht

En ik verstrooi de zon

Je geheugen verbaast me

En ik knal je uit mijn ooghoek

Ik zie mijn kist in de verte

Het liedje is waardeloos

Woorden zijn zo onhandig

Deze refreinen zijn het ergst

En ik weet niet wat ik moet zeggen

Als je me hier laat

Als je ooit mijn leven loslaat

Nou, dat is geen probleem

Pech dat zaait

Kun je nog niets anders zien?

Als ik mijn dood niet wens

Om de banden te verbreken, dat is zeker

Zal ze moeten vermalen tot zaagsel

Ik moet het abces barsten

Dat ik je afwezigheid vervang

Maar elke herinnering betaalt me

Mijn hoofd en mijn pijn

Er zijn geen 36 oplossingen

Geen fijnere straf

We laten het allemaal goed gaan

Dus er is geen deal meer

Geen zin om meer uit te vinden

Om te vernietigen wat volgt

Ik ben al meer dan naakt

Niets te verbergen dat leeft

Dus ik open het raam

Een laatste keer misschien

Niets is meer angst, alles is om te lachen

Dus waarom niet dood?

En als jouw wegen ons scheiden

Wie herinnert zich ons verhaal

Als ik dit lied niet zong

Voor jou kleine meid... wat wisselen de geluiden uit?