Moi je - Les Ogres De Barback

J’ai toujours su que j’allais te perdre

Moi qui ne supporte pas le bonheur

Moi qui ai toujours tout gâché

J’ai toujours su que tu partirai

Et si je suis insupportable, méchant, capricieux et médisant…

J’ai toujours su que j’allais te perdre

Moi qui ne supporte pas le bonheur

Moi qui ai toujours tout gâché

J’ai toujours su que tu partirai

Et si je suis insupportable, méchant capricieux et médisant

C’est que depuis l'âge du cartable

Je n’ai jamais pu supporter les gens

Ceux qui emportent le sort

De cette maudite race humaine

En se disant que l’amour est fort

Et de surcroît il vaut mieux que la haine

Moi qui ai toujours tout gâché

Moi qui ne supporte pas le bonheur

Toi qui voulut des enfants

Moi qui n’en aurait jamais

Moi qui n’ai jamais eu ton cran

Moi qui savais que tu partirais

J’ai toujours su que j’allais te perdre

Qu’un jour tu serai trop usée

Que tu ne supporterai plus l’herbe

Que je coupe sous tes pieds

Tu as choisis un autre que moi

Et pour continuer ton chemin

Que tu mènes du bout de ta croix

Moi qui n’ai jamais cru en rien

Un autre se promène à ton bras

Je suis seul et je comprends enfin

Ta colère et ton désarroi

Moi qui n’ai jamais pris ta main

J’ai toujours su que tu partirai

Que tu ne supporterai plus

Mes avis sur tout sans arrêt

Et mes réflexions malvenues

Je n'étais pas contre le bonheur

Mais lui m’a tant et tant déçu

Qu’il en a transformé mon coeur

En un bloc d’idées reçues

Que cet homme que je méprise

Qui se pend aujourd’hui à ton cou

Assure le bonheur de l’emprise du talent

Et pour finir j’avoue

Qu’il vaut 100 fois ma conscience mon désespoir et mes regrets

Qu’il a 1000 fois ma patience

Moi qui savais que tu partirai

J’ai toujours su que j’allais te perdre

Moi qui ne supporte pas le bonheur

Moi qui ai toujours tout gâché

Moi qui savais que tu partirai

Moi qui savais que tu partirai

Que tu partirai

Ik heb altijd geweten dat ik je zou verliezen

Ik die niet tegen geluk kan

Ik die het altijd verprutste

Ik heb altijd geweten dat je zou vertrekken

En als ik onuitstaanbaar, gemeen, temperamentvol en lasterlijk ben...

Ik heb altijd geweten dat ik je zou verliezen

Ik die niet tegen geluk kan

Ik die het altijd verprutste

Ik heb altijd geweten dat je zou vertrekken

Wat als ik onuitstaanbaar, gemeen, wispelturig en lasterlijk ben?

Het is pas sinds de leeftijd van de tas

Ik zou nooit tegen mensen kunnen

Degenen die de overhand hebben

Van dit vervloekte mensenras

Jezelf vertellen dat liefde sterk is

En bovendien, het is beter dan haat

Ik die het altijd verprutste

Ik die niet tegen geluk kan

Jij die kinderen wilde

Ik die nooit zou hebben

Ik die nooit je lef had

Ik die wist dat je zou vertrekken

Ik heb altijd geweten dat ik je zou verliezen

Dat je op een dag te uitgeput zult zijn

Dat je niet meer tegen het onkruid kan

Dat ik onder je voeten sneed

Je hebt iemand anders gekozen dan ik

En om op weg te gaan

Dat je leidt vanaf het einde van je kruis

Ik die nooit ergens in geloofde

Een ander loopt op je arm

Ik ben alleen en ik begrijp het eindelijk

Je woede en je ontzetting

Ik die nooit je hand nam

Ik heb altijd geweten dat je zou vertrekken

Die je niet meer aanneemt

Mijn mening over alles de hele tijd

En mijn ongewenste gedachten

Ik was niet tegen geluk

Maar hij stelde me zo teleur

Dat het mijn hart heeft veranderd

In een kluwen van ontvangen ideeën

Dat deze man die ik veracht

Wie hangt er vandaag om je nek

Zorgt voor geluk uit de greep van talent

En tot slot beken ik

Dat het 100 keer mijn geweten waard is, mijn wanhoop en mijn spijt

Dat hij 1000 keer mijn geduld heeft

Ik die wist dat je zou vertrekken

Ik heb altijd geweten dat ik je zou verliezen

Ik die niet tegen geluk kan

Ik die het altijd verprutste

Ik die wist dat je zou vertrekken

Ik die wist dat je zou vertrekken

Dat je weggaat