Carlos Mervil - Les Ogres De Barback

J’ai volé, commissaire, une paire de bottes

En classe de notable

En cuir véritable

En vache pas d'étable

Dérobé, commissaire, les lingots et la dot

À la famille en cernes

Je leur ai laissé, terne

Leur jolie fille en berne

J’ai tapé, commissaire, des têtes de linottes

Des hommes de prière

Des agents et leurs frères

Des banquiers, des notaires

J’ai triché, commissaire, aux parties de belote

Je me suis fait la belle

Le magot sur la selle

Sans revanche ni belle

Je voulais, commissaire, une vie qui gigote

Mourir trentenaire

Poussière sans cimetière

Pas un vieux qu’on enterre

Je trouvais, commissaire, que la vie est trop sotte

Si je voulais survivre

Il me fallait des vivres

Que personne ne livre

Découvert, commissaire, que le ciel complote

Lorsqu’ils se mettent à table

Les anges et puis le diable

S’arrangent à l’amiable

J’ai tenté, commissaire, diverses anecdotes

Gigolo qui s’entiche

De vieilles qui s’affichent

Fières de n'être que riches

J’ai posé, commissaire, tout au fond d’une grotte

À l’aide d’une bêche

De la terre bien fraîche

Sur des liasses de fraîche

Je savais, commissaire, que le danger se frotte

Aux vies exceptionnelles

Destin inhabituel

Aux plus belles des belles

Épargnez, commissaire, mes poignets de menottes

Terminons gentlemen

La prison serait vaine

Profitons de l’aubaine

Terminons, commissaire, sans discussions idiotes

Une balle bien mûre

Au cœur de ma nature

Loin de vos quatre murs

Vos bâtons, commissaire, valent bien mes carottes

Et les miennes sont cuites

Sans issue… que la fuite

Et de mourir vite

Ik heb, commissaris, een paar laarzen gestolen

In opmerkelijke klasse

echt leder

Bij koe geen stal

Gestolen, commissaris, het edelmetaal en de bruidsschat

Aan de familie in donkere kringen

Ik heb ze achtergelaten, saai

Hun mooie dochter halfstok

Ik sloeg, commissaris, kneu hoofden

mannen van gebed

Agenten en hun broers

Bankiers, notarissen

Ik heb vals gespeeld, commissaris, bij de spelen van belote

Ik heb mezelf mooi gemaakt

De buit op het zadel

Zonder wraak of schoonheid

Ik wilde, commissaris, een leven dat kronkelt

Sterven dertig

Stof zonder kerkhof

Geen oude man die we begraven

Ik dacht, commissaris, dat het leven te dwaas is

Als ik wilde overleven

Ik had eten nodig

Dat niemand levert

Ik kwam erachter, commissaris, dat de hemel een complot smeedt

Als ze gaan zitten om te eten

De engelen en dan de duivel

in der minne regelen

Ik heb geprobeerd, commissaris, verschillende anekdotes

Gigolo die verliefd is

Oude vrouwen die pronken

Trots om alleen rijk te zijn

Ik poseerde, commissaris, diep in een grot

Een schop gebruiken

verse grond

Op proppen vers

Ik wist, commissaris, dat er gevaar dreigt

Naar uitzonderlijke levens

Ongewoon lot

Op het mooiste van het mooiste

Reserve, commissaris, mijn handboeien

laten we eindigen heren

Gevangenis zou tevergeefs zijn

Laten we profiteren van de koopjes

Laten we eindigen, commissaris, zonder domme discussies

Een rijpe kogel

In het hart van mijn natuur

Ver van je vier muren

Uw stokjes, commissaris, zijn mijn wortelen waard

En de mijne zijn gekookt

Geen uitweg... alleen ontsnappen

En sterf snel